نمایش مبدأ برای بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه است

{{سرصفحه شعر
 | مطلع=بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه است
 | نام شعر=
 | شاعر =غلامرضا سازگار
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن
 |موضوع = مناجات با خدا(شب قدر)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه است|گفتی که یأس از من بالاترین گناه است}}
{{ب|من غرق در گناهم مسکین و رو سیاهم|تنها تویی پناهم «لا تَقنَطُوا» گواه است}}
{{ب|هرگز نمی‌پسندی در بر رویم ببندی|آخر کجا گریزد عبدی که بی‌پناه است}}
{{ب|در دیده اشک سُرخم بر چهره رنگ زردم|مویم شده سفید و پرونده‌ام سیاه است}}
{{ب|بازآمدم به سویت برگشته‌ام به کویت|این بندۀ فراری محتاج یک نگاه است}}
{{ب|من عهد خود شکستم من راه خویش بستم|ور نه به جانب تو هر سو هزار راه است}}
{{ب|یک جمله با تو گفتن ذکر هزار سال است|یک لحظه بی‌تو بودن یک‌عمر اشتباه است}}
{{ب|یک یا اِلهی اَلْعَفو جبرانِ جُرمِ یک عمر|یک شام قدر با تو بِهْ از هزار ماه است}}
{{پایان شعر}}