| خواجهٔ حق پیشوای راستین | | کوه حلم و باب علم و قطب دین |
| ساقی کوثر، امام رهنمای | | ابن عم مصطفا، شیرخدای |
| مرتضای مجتبا، جفت بتول | | خواجهٔ معصوم، داماد رسول |
| در بیان رهنمونی آمده | | صاحب اسرار سلونی آمده |
| مقتدا بی‌شک باستحقاق اوست | | مفتی مطلق علی الاطلاق اوست |
| چون علی از غیبهای حق یکیست | | عقل را در بینش او کی شکیست |
| هم ز اقضیکم علی جان آگه است | | هم علی ممسوس فی ذات الله است |
| از دم عیسی کسی گر زنده خاست | | او بدم دست بریده کرد راست |
| گشته اندر کعبه آن صاحب قبول | | بت شکن بر پشتی دوش رسول |
| در ضمیرش بود مکنونات غیب | | زان برآوردی ید بیضا ز جیب |
| گر ید بیضا نبودیش آشکار | | کی گرفتی ذوالفقار آنجا قرار |
| گاه در جوش آمدی از کار خویش | | گه فرو گفتی بچه اسرار خویش |
| در همه آفاق هم دم می‌نیافت | | در درون می‌گشت و محرم می‌نیافت |
