ای موج صفا روانۀ ساحل تو: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۴: خط ۱۴:
  | سال میلادی =
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
  | یادداشت = این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»‏(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱
}}
}}
'''ای موج صفا روانۀ ساحل تو''' مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، [[محمدجواد غفورزاده]] درباره امام حسین(ع) است.
این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.


==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ای موج صفا روانۀ ساحل تو|ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو}}
{{ب|ای موج صفا روانۀ ساحل تو|ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو}}
{{ب|رنج و غم اگر از دل مؤمن ببری|اندوه دو عالم، ببرند از دل تو}}
{{ب|رنج و غم اگر از دل مؤمن ببری|اندوه دو عالم، ببرند از دل تو}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==درباره شعر==
این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»‏(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
۵۱۱

ویرایش