داغی که حسین از غم اکبر به جگر داشت

داغی که حسین از غم اکبر به جگر داشت

اطلاعات شعر
نام شاعر	جودی خراسانی
قالب	غزل
وزن	مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
موضوع	حضرت علی اکبر(ع)
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۹بیت

داغی که حسین از غم اکبر به جگر داشت را شاعر آیینی جودی خراسانی درباره حضرت علی اکبر(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در نه بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.

متن شعر

داغی که حسین از غم اکبر به جگر داشت		جز خالق اکبر ز دل او که خبر داشت؟
تا آن دم آخر که بریدند سرش را		او دیده‌ی حسرت به ‌سوی جسم پسر داشت
می‌سوخت خود از تشنگی و در دم مردن		از سوز لب خشک پسر، دیدۀ تر داشت
تا چهرۀ اکبر به حسین بود مقابل		نه دیده سوی شمس و نه چشمی به قمر داشت
بُگْذشت به یک‌باره ز جان و زن و فرزند		یارب! چه هوا بود که آن شاه به ‌سر داشت؟
مجنون شدی و سر به بیابان بنهادی		لیلای جگرخون گر از این غصّه، خبر داشت
شد پُر گهر از دیدۀ زینب، همه آفاق		آن بحر فرومایه، کی آن ‌قدر گهر داشت؟
نالم به حسین یا ز غم حضرت سجّاد؟		این داغ پسر در دل و آن داغ پدر داشت
در آه جگرسوز تو، «جودی»! چه شرر بود؟		کاندر جگرِ سنگ، فغان تو اثر داشت