نمایش مبدأ برای سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت

{{جعبه اطلاعات شعر
 | عنوان =سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت
 | تصویر = 
 | توضیح تصویر = 
 | نام شعر =
 | نام شاعر =فاطمه سالاروند
 | قالب =غزل
 | وزن =مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
 | موضوع =امام حسین(ع)
 | مناسبت =مرثیه
 | زمان سرایش = معاصر
 | زبان = فارسی
 | تعداد ابیات =۶بیت
 | منبع = 
}}

'''سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت''' مطلع شعری از [[فاطمه سالاروند]] در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در شش بیت با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن سروده شده است.

==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت|درود ای رودها در حسرت لب‌های عطشانت}}
{{ب|سلام ای ریخته بر خیزران و خاک و خاکستر|عقیق تابناک خون ز مروارید دندانت}}
{{ب|سلام ای حلق محزون، ای گلوی روشن گلگون|که عالم شعله‌ور شد از طنین صوتِ قرآنت}}
{{ب|تو را از سنگ و چوب و بوریای کهنه پرسیدم|تو را از ریگ‌های داغ و تبدار بیابانت}}
{{ب|هنوز امّا چه عطری می‌وزد از سمت آن صحرا|چه رازی بود آیا در سرانگشت گل‌افشانت}}
{{ب|تو بی‌شک بر لب خونین نی، خورشید می‌دیدی|که صبح روشنی برخاست از شام غریبانت}}
{{پایان شعر}}

==پانویس==

==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]