نمایش مبدأ برای صیاد را نگر که چه بیداد می‌کند

{{سرصفحه
 | مطلع=با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج
 | نام شعر=
 | شاعر =  احمد ناظرزاده کرمانی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 |قالب = غزل
 |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
 |موضوع =عرفانی توحیدی
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|صیاد را نگر که چه بیداد می‌کند|نه می‌کشد مرا و نه آزاد می‌کند}}
{{ب|بالله که تنگ دل شدم از تنگی قفس|بیداد تا کی این همه صیّاد می‌کند}}
{{ب|مرغی که باد آیدش از آشیان خویش|حق دارد ار که ناله و فریاد می‌کند}}
{{ب|گیرم که جانگداز بود ناله‌های من|کی ناله رخنه در دل پولاد می‌کند}}
{{ب|دارم یقین که یار من افسوس می‌خورد|زین پس که نامرادی من یاد می‌کند}}
{{ب|شیرین هنوز لرزه بر اعضایش اوفتد|زین ناله‌های تلخ که فرهاد می‌کند}}
{{ب|امروز بلبل از ستم گل کند فغان|فردا گل از جفای خزان داد می‌کند}}
{{ب|واحسرتا که روح مرا خاطرات عشق|گاهی غمین نموده و گه شاد می‌کند}}
{{پایان شعر}}