نمایش مبدأ برای چون نوبت شهادت سالار دین رسید

{{سرصفحه
 | مطلع=چون نوبت شهادت سالار دین رسید
 | نام شعر=
 | شاعر =  شرر بیگدلی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 | قالب = غزل 
 | وزن =
 | موضوع =  امام حسین(ع) 
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}

{{ب|چون نوبت شهادت سالار دین رسید|هنگام سوگواری «روحُ‌‌ الامین» رسید}}
{{ب|پس ناوکی ز شست یکی تیره روزگار|بر سجده‌گاه قبلۀ اهل یقین رسید}}
{{ب|زآن یک خدنگِ ناصیه‌فرسای جان‌گزا|چندین هزار رخنه به بنیان دین رسید}}
{{ب|آمد ز زین، سپهر سعادت، زمین گزین|چون نوبت شقاوت شمر لعین رسید}}
{{ب|پس خنجرش که آه زبانم بریده باد|بر حنجر شریف امام مبین رسید}}
{{ب|سیلابِ خونِ چشمِ جهان ز آسمان گذشت|تا خون ناحقش ز گلو بر زمین رسید}}
{{ب|از چشمه‌سار خنجرش آمد چو تر، گلو|نوبت به آب کوثر و ماء معین رسید}}
{{ب|تن از پی زیارت امّت به خاک مانْد|جان در جوار رحمت جان‌آفرین رسید}}
{{ب|سر بر سر سِنان سَنان رفت و تن بمانْد|هم بی‌لباس آن تن و هم بی‌کفن بمانْد}}
{{پایان شعر}}