نمایش مبدأ برای از اسب فرود آی و ببین دختر خود را

{{سرصفحه
 | مطلع=از اسب فرود آی و ببین دختر خود را
 | نام شعر=دست نوازش
 | شاعر = محمدجواد غفورزاده
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =
 |وزن = مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
 |موضوع = حضرت سکینه(س)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|از اسب فرود آی و ببین دختر خود را|بنشان روی دامن، گلِ نیلوفر خود را}}
{{ب|تنها مرو ای همسفر، از خیمه به صحرا|همراه ببر، باغ گل پرپر خود را}}
{{ب|تا قلب سکینه، کمی آرام بگیرد|بگذار روی شانهٔ گل‌ها، سر خود را}}
{{ب|با رفتن خود، ای گل داودی زهرا|پاییز مکن، باغ بهارآور خود را}}
{{ب|بگذار که تا روی تو را سیر ببینم|آرام کنم، خاطر غم‌پرور خود را}}
{{ب|یوسف به تماشای تو آمد، که بپوشی|پیراهن دل‌بافتهٔ مادر خود را}}
{{ب|در هیچ دلی، ذرّه‌ای اندوه نماند|بگشاید اگر لطف تو بال و پر خود را}}
{{ب|گر بر سر آنی، که به مهمانی خنجر|در باغ شهادت، بِبَری حنجر خود را}}
{{ب|چون موج بکش، بر سَرِ این ساحل غمگین|یکبار دگر، دست نوازشگر خود را}}
{{پایان شعر}}