نمایش مبدأ برای روایت است که چون تنگ شد بر او میدان

{{سرصفحه
 | مطلع=روایت است که چون تنگ شد بر او میدان
 | نام شعر=
 | شاعر =  مقبل کاشانی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =
 |وزن = 
 |موضوع = 
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =در این شعر اشاره به مصیبت افتادن امام حسین(ع) از مرکب به روی خاک در روز عاشورا شده است.
}}

{{شعر}}
{{ب|روایت است که چون تنگ شد بر او میدان|فتاده از حرکت ذوالجناح وز جولان}}
{{ب|هوا ز باد مخالف چو قیرگون گردد|عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید}}
{{ب|نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت|نه سیدالشهدا بر جدال طاقت داشت}}
{{ب|کشید پــا ز رکـاب آن خلاصه ی ایجاد|به رنگ پرتو خورشید بر زمین افتاد}}
{{ب|بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد|اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد}}
{{پایان شعر}}

== درباره شاعر ==
[[مقبل کاشانی]] از شعرای معروف هم عصر [[محتشم کاشانی]] است. او ابتدا شاعری هجوسرا بود اما به دلیل ابتلا به بیماری بَرَص مجبور شد از مردم گوشه گیری کند.ایام [[محرم]] رسید به [[امام حسین(ع)]] متوسل شد و عرضه داشت اگر مرا [[شفا]] دهید دست از گذشته بردارم و فقط برای شما [[شعر]] خواهم گفت.همان دم دسته عزای حضرت امام حسین(ع) عبور می کرد و [[بداهه]] سرود:
{{شعر}}
{{ب|چه کربلاست امروز|چه پر بلاست امروز}}
{{ب|راس حسین مظلوم|به نیزه هاست امروز}}
{{پایان شعر}}