نمایش مبدأ برای شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبود

{{سرصفحه
 | مطلع=شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبود
 | نام شعر=
 | شاعر = ترکی شیرازی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب = غزل
 |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
 |موضوع = امام حسین(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبود|جز خاک گرم کرببلا، بسترش نبود}}
{{ب|لب‌تشنه جان سپُرد، میان دو نهر آب|گویا که آب، مَهریۀ مادرش نبود}}
{{ب|در حال احتضار به هر سو نظر نمود|غیر از سنان و شمر، کسی بر سرش نبود}}
{{ب|بر سینه‌‌اش که داشت، فزون از ستاره، زخم|زخمی چو زخمِ داغِ علی اکبرش نبود}}
{{ب|از بس رسیده بود به جسمش، سنان و تیر|جای درست، در همۀ پیکرش نبود}}
{{ب|پوشیده بود بر تن خود، کهنه پیرهن|آن جامه بعد کشته شدن، در برش نبود}}
{{ب|احساس بین که او به غمستان کربلا|غیر از غم سکینه، غم دیگرش نبود}}
{{ب|شمر لعین بُرید سرش را ز تن، مگر|خوف از خدا و شرم ز پیغمبرش نبود؟}}
{{ب|آه از دمی! که زینب‌ کبری ز کربلا|می‌رفت شام و کوفه و دل در برش نبود}}
{{پایان شعر}}