نمایش مبدأ برای فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید

{{سرصفحه
 | مطلع=فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید
 | نام شعر=
 | شاعر = علی ذوالقدر
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 |قالب =غزل
 |وزن = مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
 |موضوع =امام حسن(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید|فقط به خاطر خشنودی خدا بخشید}}
{{ب|از ابتدا پدرش فکر ما گداها بود|که سفره ی کرمش را به مجتبی بخشید}}
{{ب|غریب بود، اگرچه گدا فراوان داشت|کریم بود، بدون سر و صدا بخشید}}
{{ب|کریم کار ندارد به اسم و رسم کسی|غریبه را چه بسا بیش از آشنا بخشید}}
{{ب|ملامتش نکنید آنکه را مدینه نرفت|مدینه زائر خود را به کربلا بخشید}}
{{ب|دو ماه گریه برای حسین باعث شد|که رزق اشک حسن را خدا به مابخشید}}
{{ب|گمان کنم که دگر مادری زمین نَخورَد|خدا فقط به حسن اینچنین بلا بخشید}}
{{ب|گمان دیگرم این است که دم آخر|به غیر قاتل مادر بقیه را بخشید}} 
{{پایان شعر}}