نمایش مبدأ برای مسیح خوانده مرا وقت امتحان من است

{{سرصفحه
 | مطلع=مسیح خوانده مرا وقت امتحان من است
 | نام شعر=
 | شاعر = سیدمحمد بابامیری
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 |قالب =غزل
 |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
 |موضوع =وهب بن عبدالله(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}

{{ب|مسیح خوانده مرا وقت امتحان من است|زمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است}}
{{ب|از آسمان چهارم، مسیح می‌بارد|چقدر منتظر رعدِ آسمان من است}}
{{ب|برو که پیکر مصلوب و بی‌سرت مادر|در امتداد مسیرِ خدا، نشان من است}}
{{ب|به کف بگیر سرت را برای یاری عشق|سرت مقدمهٔ سرخ داستان من است}}
{{ب|نماز آخر خود را اقامه کن در خون|برو که بدرقه‌ات نغمهٔ اذان من است}}
{{ب|اگرچه بعد تو صحراست خانه‌ام امّا|چه باک؟ زینب کبری هم‌آشیان من است}}
{{پایان شعر}}