نمایش مبدأ برای کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست

{{سرصفحه
 | مطلع=کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست
 | نام شعر=
 | شاعر =  علی انسانی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 | قالب =  غزل 
 | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
 | موضوع = حضرت عبدالعظیم(ع) 
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}

{{ب|کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست|صراط را ز همین راه مستقیم گرفته‌ست}}
{{ب|تو از عشیرهٔ عشقی، تو از قبیلهٔ قبله|که عطر، مرقدت از جنّة ‌النعیم گرفته‌ست}}
{{ب|گدای کوی تو امروزه نیستم من و، دانی|سرم به خاک درت، اُنس از قدیم گرفته‌ست}}
{{ب|همیشه سفرهٔ دل باز کرده‌ام به حضورت|که فیض باز شدن غنچه از نسیم گرفته‌ست}}
{{ب|همیشه عبد حقیر است در برابر معبود|به جز تو کی سِمَت عبد، با عظیم گرفته‌ست؟}}
{{ب|بر این بهشت مجسّم قَسَم که زائر صحنت|به کف براتِ نجاتِ خود از جحیم گرفته‌ست}}
{{ب|مَلَک غبار، ز قبر تو تا نَرُفته نرَفته|در این مقام، فلک خویش را مقیم گرفته‌ست}}
{{ب|چگونه چشم کرم زین حرم نداشته باشم؟|که هر کبوتر تو ذکر یا کریم گرفته‌ست}}
{{ب|کسی که زائر تو شد، حسین را شده زائر|که رنگ و بو حرم تو، از آن حریم گرفته‌ست}}
{{پایان شعر}}