میرزا حبیب‌الله قاآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =قاآنی شیرازی | تصویر = اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | سرشناسی = شاعر | نام اصلی = | زمینه فعالیت = شعر | ملیت = ایرانی | تاریخ تولد = | محل تولد...» ایجاد کرد) |
(←معرفی) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| نام =قاآنی شیرازی | | نام =قاآنی شیرازی | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| سرشناسی = شاعر | | سرشناسی = شاعر | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== معرفی== | == معرفی== | ||
میرزا حبیب‌الله متخلص به قاآنی، فرزند محمّدعلی گلشن اصالتا از ایل زنگنه | میرزا حبیب‌الله متخلص به قاآنی، فرزند محمّدعلی گلشن اصالتا از ایل زنگنه کرمانشاه است ولی در شیراز در ۱۲۲۳ قمری متولد شد. برادرزاده وی میرزا محمدتقی شیرازی مشهور به میرزای دوم شیرازی است. پسر قاآنی نیز شاعری با تخلص «سامانی» بوده که در ۱۲۸۵ ق از دنیا رفته‌است. قاآنی در ادبیات عرب و فارسی مهارت داشت. فتحعلی‌شاه او را «مجتهدالشعراء» لقب داد و محمدشاه نیز قاآنی را «حسان‌العجم» خواند. او به زبان فرانسه تسلط و در ریاضیات، کلام و منطق نیز تبحر داشت. به دستور حسنعلی میرزا شجاع السلطنه درخراسان تخلص قاآنی را برگزید. سر انجام قاآنی در سال ۱۲۷۰ ش در [[تهران]] درگذشت. از دوستان نزدیک وی [[فروغی بسطامی]] است. کتاب منثور به نام پریشان به سبک [[گلستان سعدی]] از اوست. [[قصیده]] شعری درباره مدح [[امام علی(ع)]] از اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|رسم‌عاشق نیست با یک‌دل دو دلبر داشتن|یا ز جانان یا ز جان بایست دل برداشتن}} | {{ب|رسم‌عاشق نیست با یک‌دل دو دلبر داشتن|یا ز جانان یا ز جان بایست دل برداشتن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۳
| شاعر | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | تهران |
| پیشه | شاعر |
| کتاب‌ها | پریشان |
| تخلص | قاآنی |
قاآنی شیرازی از شاعران و قصیده‌سرایان ایرانی متخلص به قاآنی است. او عموی میرزای شیرازی دوم است.
معرفی
میرزا حبیب‌الله متخلص به قاآنی، فرزند محمّدعلی گلشن اصالتا از ایل زنگنه کرمانشاه است ولی در شیراز در ۱۲۲۳ قمری متولد شد. برادرزاده وی میرزا محمدتقی شیرازی مشهور به میرزای دوم شیرازی است. پسر قاآنی نیز شاعری با تخلص «سامانی» بوده که در ۱۲۸۵ ق از دنیا رفته‌است. قاآنی در ادبیات عرب و فارسی مهارت داشت. فتحعلی‌شاه او را «مجتهدالشعراء» لقب داد و محمدشاه نیز قاآنی را «حسان‌العجم» خواند. او به زبان فرانسه تسلط و در ریاضیات، کلام و منطق نیز تبحر داشت. به دستور حسنعلی میرزا شجاع السلطنه درخراسان تخلص قاآنی را برگزید. سر انجام قاآنی در سال ۱۲۷۰ ش در تهران درگذشت. از دوستان نزدیک وی فروغی بسطامی است. کتاب منثور به نام پریشان به سبک گلستان سعدی از اوست. قصیده شعری درباره مدح امام علی(ع) از اوست:
| رسم‌عاشق نیست با یک‌دل دو دلبر داشتن | یا ز جانان یا ز جان بایست دل برداشتن |