۲٬۷۹۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
}} | }} | ||
''' | '''وفایی شوشتری''' یا ملّا فتح اللّٰه وفایی شوشتری، معروف به [[وفایی شوشتری]] و متخلّص به وفایی، از شاعران [[قرن سیزدهم]] هجری است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
فتح الله وفایی شوشتری، در سال ۱۲۰۸ ق، در [[شوشتر]] متولد شد. او در فنون [[شعر]] و ادب تبحر داشت و بیشتر اشعارش، در [[مصایب]] و [[مناقب]] اهل بیت (ع) است. از آثار وفایی شوشتری می توان به الجبر والاختیار، سراج المحتاج، در سرّ و سلوک و شهاب ثاقب اشاره کرد. سر انجام وی سال ۱۳۰۳ ق، در [[نجف]] از دنیا رفت و به خاک سپرده شد.مجموعه شعری وی با نام دیوان وفایی در سال ۱۳۲۰ به چاپ رسیده است. شعر معروف در منقبت [[امام علی (ع)]] با [[مطلع]] «چه شود ز را وفا اگر نظری به جانب ما کنی» آغاز شده است.{{شعر}} | فتح الله وفایی شوشتری، در سال ۱۲۰۸ ق، در [[شوشتر]] متولد شد. او در فنون [[شعر]] و ادب تبحر داشت و بیشتر اشعارش، در [[مصایب]] و [[مناقب]] اهل بیت (ع) است. از آثار وفایی شوشتری می توان به الجبر والاختیار، سراج المحتاج، در سرّ و سلوک و شهاب ثاقب اشاره کرد. سر انجام وی سال ۱۳۰۳ ق، در [[نجف]] از دنیا رفت و به خاک سپرده شد.مجموعه شعری وی با نام دیوان وفایی در سال ۱۳۲۰ به چاپ رسیده است. شعر معروف در منقبت [[امام علی (ع)]] با [[مطلع]] «چه شود ز را وفا اگر نظری به جانب ما کنی» آغاز شده است.{{شعر}} |