مسلم شهید شد و تو خواندی حمیده را: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =یتیم تر | نام شاعر =پروانه نجاتی | قالب =غزل | وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع =حضرت سکینه(س) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعد...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۵
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | یتیم تر |
| نام شاعر | پروانه نجاتی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | حضرت سکینه(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۶بیت |
مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را را شاعر آیینی پروانه نجاتی درباره حضرت سکینه(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در شش بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن می‌باشد.
متن شعر
| مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را | مرهم نهادی آن جگر داغ‌دیده را | |
| با واژه‌های سبز تسلّا و دست مهر | ساحل شدی نگاه به طوفان رسیده را | |
| اینک تو می‌روی و من اما یتیم‌تر | باید چگونه آن سر در خون تپیده را | |
| فردا کسی به دختر تو رحم می‌کند؟ | آرام می‌کنند مصیبت کشیده را؟ | |
| بگذار قدری اشک بریزم به دامنت | تا حس کنم حرارت شعری شنیده را | |
| شعر من آتش است، عطشناک و ناتمام | باید به انتها ببرم این قصیده را |