بهار من (صرافان): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =بهار من | نام شاعر =قاسم صرافان | قالب =غزل | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن | موضوع = حضرت مهدی(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تع...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۱
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | بهار من |
نام شاعر | قاسم صرافان |
قالب | غزل |
وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
موضوع | حضرت مهدی(ع) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۷بیت |
در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی را شاعر آیینی قاسم صرافان درباره حضرت مهدی(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه توسل و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن میباشد.
متن شعر
در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی | بهار میرسد اما بهار من تو کجایی | |
چه برکتی، چه نویدی؟ چه سبزهای و چه عیدی؟ | به سال نو چه امیدی؟ اگر دوباره نیایی | |
مقلّبانه به قلبم، هوای تازه بنوشان | محوّلانه به حالم اشاره کن به دعایی | |
مقدر است به فالم مدبّرانه بتابی | خوش است لیل و نهارم اگر نظر بنمایی | |
اگر قرار چنین شد، تو را بهار نبیند | چنین نکو ز چه رویی؟ چنین خجسته چرایی؟ | |
اگر چه حُسنفروشان به جلوه آمده باشند | تو آبروی جهانی، تو روی ماه خدایی | |
به سوی چشمۀ عشقت، اگر که تشنه بیاییم | قسم که حضرت باران! همین بهار میآیی | |
خودت مگر که به زهرا، توسلی کنی امشب | نمیرسد گل نرگس! دعای ما که به جایی |