کاربر:Eskandari/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{جعبه اطلاعات شعر
  | عنوان =جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی
  | عنوان =در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی
  | تصویر =  
  | تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | نام شعر =جان جهان
  | نام شعر =بهار من
  | نام شاعر =فواد کرمانی
  | نام شاعر =قاسم صرافان
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن =  
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | موضوع = حضرت مهدی(ع)
  | مناسبت =عاشورا
  | مناسبت =
  | زمان سرایش = معاصر
  | زمان سرایش = معاصر
  | زبان = فارسی
  | زبان = فارسی
  | تعداد ابیات =۱۰بیت
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | منبع =  
  | منبع =  
}}
}}


'''جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی''' غزل شعری از  '''[[فواد کرمانی]]''' درباره [[امام حسین(ع)]] است.


==معرفی==
'''در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی''' را شاعر آیینی [[قاسم صرافان]] درباره  حضرت مهدی(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه توسل و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
{{همچنین ببینید|فواد کرمانی}}
«'''جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی'''» اثر شعری از فواد کرمانی است. این شعر در قالب '''غزل''' و در گونه '''عرفانی''' با وزن '''فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن''' است. این شعر در '''ده بیت''' درباره امام حسین(ع) سروده شده است.


==متن شعر==
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی|کیست کز دادن جانی بخرد جان جهانی}}
{{ب|در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی|بهار می‌رسد اما بهار من تو کجایی}}
{{ب|ما تو را کشته نخوانیم که در صورت و معنی|زنده اندر تن عشّاق چو ماهیّت جانی}}
{{ب|چه برکتی، چه نویدی؟ چه سبزه‌ای و چه عیدی؟|به سال نو چه امیدی؟ اگر دوباره نیایی}}
{{ب|عجبی نیست که عرش دل ما جای تو باشد|دوست را جز دل عاشق به جهان نیست مکانی}}
{{ب|مقلّبانه به قلبم، هوای تازه بنوشان|محوّلانه به حالم اشاره کن به دعایی}}
{{ب|ما تو را در دِل و بیگانه تو را یافته در گل|هر کسی را به تو از رتبۀ خویش است گمانی}}
{{ب|مقدر است به فالم مدبّرانه بتابی|خوش است لیل و نهارم اگر نظر بنمایی}}
{{ب|خلق در کوی تو جویند نشان از تو ولیکن|بی‌نشان تا نشوند از تو نجویند نشانی}}
{{ب|اگر قرار چنین شد، تو را بهار نبیند|چنین نکو ز چه رویی؟ چنین خجسته چرایی؟}}
{{ب|وه که گر چشم حقیقت بگشاییم به رویت|مه‌جا وَز همه‌سو در دل و در دیده عیانی}}
{{ب|اگر چه حُسن‌فروشان به جلوه آمده باشند|تو آبروی جهانی، تو روی ماه خدایی}}
{{ب|جایی از نور تو خالی نَبُوَد در همه عالم|چون تو در قالب امکان مَثَل روح روانی}}
{{ب|به سوی‌ چشمۀ عشقت، اگر که تشنه بیاییم|قسم که حضرت باران همین بهار می‌آیی}}
{{ب|پیش عشّاق تو چون ذکر خدا ذکر تو باشد|بِه که از ذکر تو غافل ننشینند زمانی}}
{{ب|خودت مگر که به زهرا، توسلی کنی امشب|نمی‌رسد گل نرگس دعای ما که به جایی}}
{{ب|عاشقان را نَبُوَد ایمنی از قهر الهی|مگر از لطف تو آرند به کف، خطّ امانی}}
{{ب|سخن آن بِه که نگوییم در اوصاف کمالت|زآن‌که ما را نَبُوَد در خور مدح تو لسانی}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




خط ۴۰: خط ۳۶:


==منابع==
==منابع==
 
[[رده:شعرهای غزل با موضوع امام مهدی(ع)]]
[[رده:اشعار عاشورایی]]
[[رده:شعر آیینی]]
[[رده:شاعر آیینی]]