شاعر آیینی:حاج میرزا احمد عابد نهاوندی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام = حاج میرزا احمد عابد | تصویر =مرشد چلویی.jpg اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | سرشناسی = شاعر آیینی | نام اصلی = | زمینه فعالیت = شعر | ملیت = ایرانی | تاریخ تو...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۹
| شاعر آیینی | |
| [[پرونده:مرشد چلویی.jpg اندازه تصویر =|300px]] | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| لقب | مرشد چلویی |
| زمینه فعالیت | شعر |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | تهران |
| دیوان اشعار | دیوان سوخته |
| تخلص | ساعی |
| علت شهرت | حمایت از محتاجان |
حاج میرزا احمد عابد نهاوندی (۱۲۶۷-۱۳۵۷)، شاعر آیینی، مشهور به مرشد چلویی و متخلص به «ساعی» است. او شعرهای زیادی درباره امام حسین (ع) سروده است.
معرفی
حاج میرزا احمد عابد نهاوندی متخلص به «ساعی» معروف به مرشد چلویی سال ۱۲۶۷ ش در نهاوند متولد شد. وی از شاعران معاصر است که با بزرگانی چون شیخ رجبعلی خیاط و حاج اسماعیل دولابی در ارتباط بود. حرفه مرشد چلویی طباخی در بازار تهران بود.
دلیل شهرت
او به دلیل وعظ و ارشاد مردم به «مرشد چلویی» معروف شد. نسبت به مستمندان اهتمام ویژه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای داشت.
آثار
- شعری
مرشد چلویی شعرهای بسیاری سروده بود که در آتش سوزی مغازه اش سوخت پس از جمع آوری از باقی مانده اشعار او دیوانی با اسم «دیوان سوخته» به یادگار ماند. از شعرهای آیینی معروف او می توان به «من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم» اشاره کرد:
| من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم | روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم |
- اجتماعی
او در عمر خویش افرادی زیادی را تحت حمایت خویش داشت.
درگذشت
سر انجام مرشد قریب ۹۰ سالگی در ۲۵ شهریور ۱۳۵۷ از دنیا رفت و در امامزاده هادی (ع) شهر ری جنب ابن‌بابویه به خاک سپرده شد.