شاعر آیینی:فواد کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
فتح‌الله قدسی کرمانی [[متخلص]] به «فؤاد» سال ۱۲۲۷ش در [[کرمان]] چشم به جهان گشود. پدرش از شعراى کرمان بود. وی شرح حال ۷ تا ۶۰ سالگی خود را در [[قالب مثنوی]] به رشته تحریر درآورده است. فواد نیز در کنار سرودن شعر از ستایشگران اهل بیت (ع) بوده است. سرانجام او در سال ۱۳۱۷ش در ۹۰ سالگی درگذشت و در حوالی کرمان در دامنۀ کوه سیّدحسن به خاک سپرده شد. [[دیوان اشعار]] او به نام «شمع جمع» که شامل مراثی معصومین (ع) در گونه معرفتی، عرفانی و [[آیینی]] است.سبک شعری او متمایل به [[سبک عراقی]] است. وى مثنوى‌هاى خود را با اقتباس از مثنوى [[جلال‌الدین مولوى]] سروده‌است. او در انواع قالب‌هاى شعرى خصوصا [[غزل]]، [[قصیده]] و ترجیع‌بند آثار منظومى در استقبال از [[سعدى]]، [[حافظ]]، [[هاتف اصفهانى]] و [[قاآنى شیرازى]] آفریده‌است. [[اشعار آیینی]] فؤاد کرمانى مورد استفاده [[مداحان]] و محافل ادبی با محوریت [[عاشورا]] قرار گرفته‌است. وى با دستگاه‌هاى [[موسیقى]] ایرانى آشنایى داشته‌است و در شکل دادن به اوزان شعرهای او بی تاثیر نبوده است. | فتح‌الله قدسی کرمانی [[متخلص]] به «فؤاد» سال ۱۲۲۷ش در [[کرمان]] چشم به جهان گشود. پدرش از شعراى کرمان بود. وی شرح حال ۷ تا ۶۰ سالگی خود را در [[قالب مثنوی]] به رشته تحریر درآورده است. فواد نیز در کنار سرودن شعر از ستایشگران اهل بیت (ع) بوده است. سرانجام او در سال ۱۳۱۷ش در ۹۰ سالگی درگذشت و در حوالی کرمان در دامنۀ کوه سیّدحسن به خاک سپرده شد. [[دیوان اشعار]] او به نام «شمع جمع» که شامل مراثی معصومین (ع) در گونه معرفتی، عرفانی و [[آیینی]] است.سبک شعری او متمایل به [[سبک عراقی]] است. وى مثنوى‌هاى خود را با اقتباس از مثنوى [[جلال‌الدین مولوى]] سروده‌است. او در انواع قالب‌هاى شعرى خصوصا [[غزل]]، [[قصیده]] و ترجیع‌بند آثار منظومى در استقبال از [[سعدى]]، [[حافظ]]، [[هاتف اصفهانى]] و [[قاآنى شیرازى]] آفریده‌است. [[اشعار آیینی]] فؤاد کرمانى مورد استفاده [[مداحان]] و محافل ادبی با محوریت [[عاشورا]] قرار گرفته‌است. وى با دستگاه‌هاى [[موسیقى]] ایرانى آشنایى داشته‌است و در شکل دادن به اوزان شعرهای او بی تاثیر نبوده است. | ||
==آثار== | |||
===کلیات دیوان=== | |||
دیوان شمع جمع حاوى ۶۸۷۶ بیت به شرح زیر است: | دیوان شمع جمع حاوى ۶۸۷۶ بیت به شرح زیر است: | ||
#۲۶ قصیده در ۱۱۶۲ بیت | #۲۶ قصیده در ۱۱۶۲ بیت | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۲: | ||
#۵ ترجیح‌بند در ۷۵۵ بیت | #۵ ترجیح‌بند در ۷۵۵ بیت | ||
#۲ مثنوى در ۲۱۸۱ بیت | #۲ مثنوى در ۲۱۸۱ بیت | ||
===غزل معروف=== | |||
غزل شعر [[ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند]] که درباره مدح [[امام حسین (ع)]] است. این شعر جزو شعرهای پر تکرار در دهه‌های اخیر است.{{شعر}} | غزل شعر [[ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند]] که درباره مدح [[امام حسین (ع)]] است. این شعر جزو شعرهای پر تکرار در دهه‌های اخیر است.{{شعر}} | ||
{{ب|ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند|سوختگان غمت با غم دل خرّمند}} | {{ب|ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند|سوختگان غمت با غم دل خرّمند}} | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۲
| شاعر آیینی | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر آیینی |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | کرمان |
| سبک نوشتاری | قصیده غزل |
| دیوان اشعار | شمع جمع |
| تخلص | فواد |
فواد کرمانی شاعر آیینی سرای معاصر ایرانی متخلص به «فواد» و از ستایشگران اهل بیت (ع) است. از او دیوان شعری به نام «شمع جمع» مشتمل بر مدایح و مراثى اهل بیت(ع)، غزلیات عرفانى، ترجیع بند و رباعیات منتشر شده است.
معرفی
فتح‌الله قدسی کرمانی متخلص به «فؤاد» سال ۱۲۲۷ش در کرمان چشم به جهان گشود. پدرش از شعراى کرمان بود. وی شرح حال ۷ تا ۶۰ سالگی خود را در قالب مثنوی به رشته تحریر درآورده است. فواد نیز در کنار سرودن شعر از ستایشگران اهل بیت (ع) بوده است. سرانجام او در سال ۱۳۱۷ش در ۹۰ سالگی درگذشت و در حوالی کرمان در دامنۀ کوه سیّدحسن به خاک سپرده شد. دیوان اشعار او به نام «شمع جمع» که شامل مراثی معصومین (ع) در گونه معرفتی، عرفانی و آیینی است.سبک شعری او متمایل به سبک عراقی است. وى مثنوى‌هاى خود را با اقتباس از مثنوى جلال‌الدین مولوى سروده‌است. او در انواع قالب‌هاى شعرى خصوصا غزل، قصیده و ترجیع‌بند آثار منظومى در استقبال از سعدى، حافظ، هاتف اصفهانى و قاآنى شیرازى آفریده‌است. اشعار آیینی فؤاد کرمانى مورد استفاده مداحان و محافل ادبی با محوریت عاشورا قرار گرفته‌است. وى با دستگاه‌هاى موسیقى ایرانى آشنایى داشته‌است و در شکل دادن به اوزان شعرهای او بی تاثیر نبوده است.
آثار
کلیات دیوان
دیوان شمع جمع حاوى ۶۸۷۶ بیت به شرح زیر است:
- ۲۶ قصیده در ۱۱۶۲ بیت
- ۱۱ قطعه در ۲۲ بیت
- ۶۰ غزل در ۸۰۳ بیت
- ۱۱ قطعه در ۲۲ بیت
- ۵۳۹ رباعى در ۱۰۷۸ بیت
- ۱۲ مسمّط در ۸۷۵ بیت
- ۵ ترجیح‌بند در ۷۵۵ بیت
- ۲ مثنوى در ۲۱۸۱ بیت
غزل معروف
غزل شعر ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند که درباره مدح امام حسین (ع) است. این شعر جزو شعرهای پر تکرار در دهه‌های اخیر است.
| ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند | سوختگان غمت با غم دل خرّمند |