تا مصحف جمال تو گردیده منظرم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =تا مصحف جمال تو گردیده منظرم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =مصحف جمال تو | نام شاعر =محمد عابد تبریزی | قالب =غزل قصیده | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مدح و مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیا...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۳

تا مصحف جمال تو گردیده منظرم
اطلاعات شعر
نام شعرمصحف جمال تو
نام شاعرمحمد عابد تبریزی
قالبغزل قصیده
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتمدح و مرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۷بیت


زهی به خاک درت مانده چشم تر، تشنه مطلع شعری از محمد عابد تبریزی در گونه مدح و مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل قصیده که درهفده بیت سروده شده است.

متن شعر

تا مصحف جمال تو گردیده منظرمآیات حُسن توست به هر جا که بنْگرم
جز آن‌که بینم از جلواتت به هر نگاهسود از سواد دیده ی خونین نمی‌بَرم
گل‌بوته‌ای ست در سر نی این‌که بینمش؟یا هست حُسن وجه خدایی ، مصورم؟
من کشته ی ولای تو هستم، به جان تو!بعد از تو نیست زندگی خویش باورم
تا جام تشنگی به کفت داد ، آسمانپُر کرد از عصاره ی خونابه ، ساغرم
هستی تو ، یا جمال ازل جلوه می‌کند؟این منظری که گشته عیان ، در برابرم
از هرچه غیر دوست گذشتی به راه عشقمن اندر این معامله چون از تو بگْذرم؟
با گوش جان ، طنین «اَنَا الله» بشْنومدر چشم دل، تجلی طور است ، منظرم
تشریف یاد حُسن تو را در حریم دلدر هر قدم ، سِتبرق جان را بگسترم
لب‌تشنگان آب بقای لب تو راهمراه خود به ظلمت شامات می‌بَرم
ترصیع خاک راه تو را در مسیر عشقبس دُر ها که در صدف دیده‌ پرورم
جا بر فراز مسند خورشید کرده‌امافتاده تا ظَلال ولای تو بر سرم
از عرش برتر است، ستیغ وفا و منبا شهپر وقار در آن اوج می‌پرم
این عزتم بس است که من خواهر تواموین فخر بس مرا که تو هستی برادرم
عصمت بها گرفته ز عنوان زینبیعفت پناه یافته در زیر معجرم
خورشید در سر نی و غوغای اهل شامای وای من! مگر که به صحرای محشرم؟
باب نجات هست ، درِ کبریایی‌اتمن (عابدم) غلام تو ای شاه ذوالکرم

پانویس

منابع