۱٬۱۷۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''میرزا نورالله بن میرزا عبدﷲ بن عبدالوهاب چهارمحالی اصفهانی''' معروف به '''عمان سامانی''' (متولد شهر سامان، استان کهگلویه و بویر احمد) از شاعران شیعه قرن سیزدهم هجری شمسی است.» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''میرزا نورالله بن میرزا عبدﷲ بن عبدالوهاب چهارمحالی اصفهانی''' | '''میرزا نورالله بن میرزا عبدﷲ بن عبدالوهاب چهارمحالی اصفهانی''' مشهور به '''عمان سامانی و''' ملقب به '''تاجُ الشُعَرا''' (۱۲۵۸-۱۳۲۲ق) (متولد شهر سامان) از شاعران شیعه عصر قاجار بود. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| عنوان =عمان سامانی | |||
| تصویر =OmmanSamani.png | |||
| اندازه تصویر =250 | |||
| توضیح تصویر = تمبر عمان سامانی | |||
| نام کامل =میرزا نورالله عَمّان سامانی | |||
| لقب = تاج الشعرا | |||
| زمینه فعالیت = شعر آیینی و ادبیات عرب | |||
| ملیت =[[ایران|ایرانی]] | |||
| تولد = ۱۲۵۸ق، سامان از توابع شهرکرد | |||
| محل زندگی = [[اصفهان]] | |||
| وفات = ۱۳۲۲ق | |||
| محل دفن = مسجد جامع سامان/ [[نجف]] | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| مذهب =[[شیعه]] | |||
| هم زمان با =[[قاجاریه]] | |||
| بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سبک نوشتاری = | |||
| کتاب‌ها = | |||
| مقالات = | |||
| نمایشنامه‌ها = | |||
| دیوان اشعار = [[گنجینةالاسرار]] • سفینة الدّرر • معراج نامه • دیوان اشعار | |||
| تخلص =عَمان | |||
| تحصیلات =[[حوزه علمیه|حوزوی]]/[[مدرسه صدر اصفهان]] | |||
| اساتید = | |||
| شاگردان = | |||
| علت شهرت =شاعر اشعار حماسی و مذهبی | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرگرفته از = | |||
}} | |||
==زندگی== | |||
میرزا نورالله عمان سامانی، فرزند عبدالله، فرزند میرزا عبدالوهاب قطره اصفهانی، ملقب به تاج الشعرا و متخلص به عمان<ref>سید مسعود رضوی، ص ۶۵.</ref>، در [[ذی‌الحجه]] سال ۱۲۵۸ هجری قمری (دی ۱۲۲۱ ش) در سامان، واقع در چهارمحال و بختیاری امروزی متولد شد. پدرش میرزا عبدالله (ذره)، عمویش میرزا لطف‌الله (دریا) و جد او، از شاعران سرشناس عهد [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] بودند، اما شهرت هیچکدام به عمان سامانی نمی‌رسد<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۱۱ ص ۴۶۷، و پرتوی راد، مدخل «عمان سامانی»، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۳۵۷.</ref>. | |||
عمان سامانی، در شوال ۱۳۲۲ق (آذر ۱۲۸۳ش) درگذشت و در مسجد جامع سامان دفن شد. جنازه او بعدها بر اساس وصیتش به [[نجف]] منتقل و دفن شد<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۱۱ ص ۴۶۷.</ref>. | |||
==آثار== | |||
===گنجینة الاسرار=== | |||
مثنوی گنجینة الاسرار که به گفته بسیاری، از شاهکارهای ادب فارسی و از برجسته‌ترین اشعار [[واقعه عاشورا|عاشورایی]] در زبان فارسی است، در سال ۱۳۰۵ ق سروده شده است. این اثر شامل مقدمه و ۸۱۲ بیت است و در ابتدای آن، حدیث مشهور کنز<ref>«كنت كنزاً مخفياً فأحببت أن أعرف فخلقت الخلق لكي أعرف؛ من گنج پنهان بودم. دوست داشتم كه آشكار شوم. پس خلق را آفريدم تا شناخته شوم.» بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۰.</ref> آورده شده است. پس از آن با تاویلی عارفانه، سخن از تجلی نخست و دوم [[خداوند]] و [[آیه امانت]]<ref>«اِنّا عَرَضنا الاَمانَةَ علی السَّمواتِ و الارْضِ و الجبالِ فَاَبَیْنَ اَنْ یَحْمِلْنَها وَ اَشْفَقْنَ مِنها وَ حَمَلَها الاِنسانُ اِنَّهُ کانَ ظلُوما جَهولاً؛ بی‌گمان، ما امانت (تکلیف) را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه داشتیم، اما آنها از برداشتن آن سر باززدند و از آن ترسیدند و انسانْ آن را به دوش کشید، راستی که او بسیار بیداد پیشه و نادان است.» قرآن کریم، احزاب، ۷۲.</ref> به میان آمده است.<ref>عبدالرضا نادری‌فر، ص ۴۲.</ref> | |||