زینب فرشته بود و پرخویش وا نکرد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =زینب فرشته بود و پرخویش وا نکرد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =سیدرضا جعفری | قالب =غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع =حضرت زینب(س) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۶ب...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۵
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | سیدرضا جعفری |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۶بیت |
زینب فرشته بود و پرخویش وا نکرد را شاعر آیینی سیدرضا جعفری درباره حضرت زینب(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در شش بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن می‌باشد.
متن شعر
| زینب فرشته بود و پرخویش وا نکرد | این کار را برای رضای خدا نکرد | |
| پر می‌گشود اگر، همه را باد برده بود | سیمرغ بود و جلوۀ بی‌انتها نکرد | |
| این کربلا چه بود که جز این مسافرت | او را ز جان عزیزتر خود جدا نکرد | |
| یاد رقیه حرف گلوگیر زینب است | حرفی که تار صوتی او خوب ادا نکرد | |
| آری غذا نداشت ولی در تمام راه | یک‌بار هم نماز شبش را قضا نکرد | |
| بیگانه بر غریبی زینب سلام کرد | کاری که هیچ رهگذر آشنا نکرد |