می‌شود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد

می‌شود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد

اطلاعات شعر
نام شاعر	حسین عباس‌پور
قالب	غزل
وزن	فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
موضوع	امام کاظم(ع)
مناسبت	مدح و مرثیه
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	بیت

می‌شود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، حسین عباس‌پور در مدح و مرثیه امام کاظم(ع) است. این شعر آیینی در وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن و در شش بیت سروده شده است.

متن شعر

می‌شود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد		پابرهنه سویت آمد، مثل باران گریه کرد
هردم ای آیینه با آهت دل عالم گرفت		چشم دنیا تار شد سر در گریبان گریه کرد
خون به جای اشک از زنجیر دستانت چکید		پا به پای تو در و دیوار زندان گریه کرد
از شکوه تو زن آوازه‌خوان لکنت گرفت		با نوای ربّنای تو نگهبان گریه کرد
تازیانه خط به خط بر پیکرت مقتل نوشت		تازیانه زخم‌هایت را فراوان گریه کرد
بیت آخر خواند دعبل از غریب کاظمین		بی‌صدا زیر عبا، شاه خراسان گریه کرد