مینویسند جهان چهرۀ شادابی داشت: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =مینویسند جهان چهرۀ شادابی داشت | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = علی گلی حسینآبادی | قالب = غزل | وزن =فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | موضوع = امام سجاد(ع) | مناسبت =مدح و مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۱
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | علی گلی حسینآبادی |
قالب | غزل |
وزن | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن |
موضوع | امام سجاد(ع) |
مناسبت | مدح و مرثیه |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۶بیت |
مینویسند جهان چهرۀ شادابی داشت مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، علی گلی حسینآبادی در مدح و مرثیه امام سجاد(ع) است. این شعر آیینی در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن و در شش بیت سروده شده است.
متن شعر
مینویسند جهان چهرۀ شادابی داشت | هر زمان محضر او قصد شرفیابی داشت | |
سجده میکرد به پیشانی او مهر نماز | نزد او سجده برای خودش آدابی داشت | |
موجها پشت سر او همه صف میبستند | سر سجاده که دریا دل بیتابی داشت | |
اشک بر گونۀ او بود و دعا روی لبش | آری او نیز برای خودش اصحابی داشت | |
بعد از آن واقعه با شعلۀ باران میسوخت | او که یک عمر فقط گریه و بیخوابی داشت | |
اشک در محضر او ذکر مصیبت میکرد | تا که میدید کسی ظرف پر از آبی داشت |