ای موج صفا روانۀ ساحل تو: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای موج صفا روانۀ ساحل تو | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = محمدجواد غفورزاده | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۲ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==درباره شعر== | |||
این شعربرگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غمهای دنیا و آخرتش را میزداید.) است. | |||
📗 نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱ | |||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۳
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | محمدجواد غفورزاده |
قالب | رباعی |
وزن | مفعول مفاعیل مفاعیلن فع |
موضوع | امام حسین(ع) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۲بیت |
ای موج صفا روانۀ ساحل تو مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.
متن شعر
ای موج صفا روانۀ ساحل تو | ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو | |
رنج و غم اگر از دل مؤمن ببری | اندوه دو عالم، ببرند از دل تو |
درباره شعر
این شعربرگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غمهای دنیا و آخرتش را میزداید.) است.
📗 نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱