ای موج صفا روانۀ ساحل تو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای موج صفا روانۀ ساحل تو | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = محمدجواد غفورزاده | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۲ب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


==درباره شعر==
این شعربرگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»‏(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است.
📗 نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱





نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۳

ای موج صفا روانۀ ساحل تو
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدجواد غفورزاده
قالبرباعی
وزنمفعول مفاعیل مفاعیلن فع
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۲بیت


ای موج صفا روانۀ ساحل تو مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.

متن شعر

ای موج صفا روانۀ ساحل توای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو
رنج و غم اگر از دل مؤمن ببریاندوه دو عالم، ببرند از دل تو


درباره شعر

این شعربرگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»‏(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است.

📗 نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱


پانویس

منابع