واحسرتا که یافت به من روزگار دست

واحسرتا که یافت به من روزگار دست

اطلاعات شعر
نام شاعر	خوشدل تهرانی
قالب	غزل
وزن	مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
موضوع	امام حسین(ع)
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۹بیت

واحسرتا که یافت به من روزگار دست را شاعر آیینی خوشدل تهرانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در نه بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن می‌باشد.

متن شعر

واحسرتا که یافت به من روزگار دست		وز من گرفت دشمن کافر شعار، دست
بی‌دست و فرق منشق و در دیده تیرکین		دیدی چگونه یافت به من روزگار، دست
ای پای استوار بمان بر سر وفا		در پیکرم کنون که ندارد قرار، دست
چون در طریق اوست چه با اعتبار پای		چون شد نثار دوست، چه با افتخار ، دست
ناچار سر نهم به سر زین که کار، زار		گردد بود ضرور پی کارزار ، دست
با صورت اوفتم بر روی خاک رزمگاه		زیرا بود ستون تن هر سوار، دست
دادم دو دست تا که بگیرم زعاصیان		در روز حرب با مدد کردگار، دست
او جای دست مشک به دندان گرفت و داد		در حفظ آب و آبرو این شاهکار، دست
خوشدل، دو دست در ره یکتا خدا چو داد		از چارسو بود به سویش، صد هزار دست