شکست باورت، ای کوه پشت خنجر را: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
'''شکست باورت، ای کوه پشت خنجر را''' را '''[[ناصر فیض]]''' درباره حضرت عباس(ع) سروده است. این شعر در قالب غزل در گونه مرثیه در هفت بیت سروده شده است. ناصر فیض این شعر را در وزن | '''شکست باورت، ای کوه پشت خنجر را''' را '''[[ناصر فیض]]''' درباره حضرت عباس(ع) سروده است. این شعر در قالب غزل در گونه مرثیه در هفت بیت سروده شده است. ناصر فیض این شعر را در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده است. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۷
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | حیرت مصور |
| نام شاعر | علی انسانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
| موضوع | حضرت عباس(ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
شکست باورت، ای کوه پشت خنجر را را ناصر فیض درباره حضرت عباس(ع) سروده است. این شعر در قالب غزل در گونه مرثیه در هفت بیت سروده شده است. ناصر فیض این شعر را در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده است.
متن شعر
| شکست باورت، ای کوه پشت خنجر را | نشاند در تب شک، غیرت تو باور را | |
| برادری به وفاداری تو معنی یافت | که از گلوی تو فریاد زد برادر را | |
| فرات آینه شد، پیش چشم غیرت و آب | مگر نشان بدهد حیرت مصوّر را | |
| نگاه کردی و دیدی حرم در آتش بود | و در طواف حرم، فوجی از کبوتر را | |
| گذشتی از سر آب و به خاک افتادی | که سر به سجده گذاری هر آن مقدّر را | |
| فرات بعد تو عمری‌ست تا که می‌گرید | عطش جز این نشناسد زبان دیگر را | |
| تویی که نام تو با هرچه رود پیوسته‌ست | و بی تو آب نمی‌بیند آن طرف‌تر را |
پانویس
منابع
]