چون نوبت شهادت سالار دین رسید: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =چون نوبت شهادت سالار دین رسید | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = شرر بیگدلی | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۹بیت | منبع = }} '''چون نوبت شهادت سا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۲
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | شرر بیگدلی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
چون نوبت شهادت سالار دین رسید را شرر بیگدلی درباره امام حسین(ع) در نه سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است.
متن شعر
| چون نوبت شهادت سالار دین رسید | هنگام سوگواری «روحُ الامین» رسید | |
| پس ناوکی ز شست یکی تیره روزگار | بر سجده‌گاه قبلۀ اهل یقین رسید | |
| زآن یک خدنگِ ناصیه‌فرسای جان‌گزا | چندین هزار رخنه به بنیان دین رسید | |
| آمد ز زین، سپهر سعادت، زمین گزین | چون نوبت شقاوت شمر لعین رسید | |
| پس خنجرش که آه زبانم بریده باد | بر حنجر شریف امام مبین رسید | |
| سیلابِ خونِ چشمِ جهان ز آسمان گذشت | تا خون ناحقش ز گلو بر زمین رسید | |
| از چشمه‌سار خنجرش آمد چو تر، گلو | نوبت به آب کوثر و ماء معین رسید | |
| تن از پی زیارت امّت به خاک مانْد | جان در جوار رحمت جان‌آفرین رسید | |
| سر بر سر سِنان سَنان رفت و تن بمانْد | هم بی‌لباس آن تن و هم بی‌کفن بمانْد |