هاله ای بر چهره از نور خدا دارد حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =هاله ای بر چهره از نور خدا دارد حسین | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =حبیب الله چایچیان | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =عاشورا | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۸بیت | منبع =...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۰
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | حبیب الله چایچیان |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| مناسبت | عاشورا |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
هاله ای بر چهره از نور خدا دارد حسین مطلع شعری از حبیب الله چایچیان درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل و در گونه منقبت و مصیبت با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و در هشت بیت سروده شده است.
متن شعر
| هاله ای بر چهره از نور خدا دارد حسین | جلوه هر پنج تن آل عبا دارد حسین | |
| آشنای عشق را بی آشنا گفتن خطاست | در غریبی هم هزاران آشنا دارد حسین | |
| در هوای کوی وصلش بی قرار آن بی شمار | دل مگر کاه است گویی کهربا دارد حسین | |
| معجز قرآن جاویدان، حسین بن علی است | برترین اعجازها در کربلا دارد حسین | |
| خیمه گاهش کعبه و آب فراتش زمزم است | قتلگاهی برتر از کوه منا دارد حسین | |
| شور شیرین غمش رمز بقای سرمدی است | از سرشک دیدگان آب بقا دارد حسین | |
| تا شفا بخشد روان و جسم هر بیمار را | در حریم وصل خود خاک شفا دارد حسین | |
| حرمت ذبح عظیم کربلا بنگر حسان | خونبهایی همچو ذات کبریا دارد حسین |