عاشقی در بندگیها سربه راهم کرده است: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = عاشقی در بندگیها سربه راهم کرده است | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = فیض کاشانی | قالب = غزل | وزن = فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | موضوع = توحیدی | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ا...» ایجاد کرد) |
(←منابع) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
[[رده:اشعار توحیدی]] | [[رده:اشعار توحیدی]] | ||
[[رده:شعرهای کهن]] | [[رده:شعرهای کهن]] | ||
[[رده:شاعران عالم]] |
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۳
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | فیض کاشانی |
قالب | غزل |
وزن | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن |
موضوع | توحیدی |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۶بیت |
عاشقی در بندگیها سربه راهم کرده است از اشعار توحیدی مناجاتی عالم شاعر فیض کاشانی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در شش بیت سروده شده است.
متن شعر
عاشقی در بندگیها سربه راهم کرده است | بینیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است | |
نوری ار بر جبههام بینی ز داغ عشق دان | سینهام گر صاف بینی، اشک و آهم کرده است | |
بر نماز و طاعتم دانی که میبندد مدام؟ | آنکه روی خویشتن را قبلهگاهم کرده است | |
هیچ دانی کز سحاب کیست آب روی من | آنکه او بر درگه خود خاک راهم کرده است | |
ایمنم از فتنۀ آخرزمان دانی که کرد؟ | آنکه از «رَیبُ المَنون» خود را پناهم کرده است | |
نیست مدح خود که میگویم ثنای ایزد است | آنکه خوار او شدن عزتپناهم کرده است |