در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =حافظ شیرازی | قالب = غزل | وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۶بیت | منبع = }}...» ایجاد کرد) |
(←منابع) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
[[رده:شعر با موضوع عرفانی]] | [[رده:شعر با موضوع عرفانی]] | ||
[[رده:شعرهای کهن]] | [[رده:شعرهای کهن]] | ||
[[رده:شعر در قالب غزل]] | |||
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۹
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | حافظ شیرازی |
| قالب | غزل |
| وزن | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن |
| موضوع | عرفانی |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۶بیت |
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد از اشعار شاعر ایرانی حافظ شیرازی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن و با موضوع عرفانی در شش بیت سروده شده است.
متن شعر
| در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد | عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد | |
| جلوه‌ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت | عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد | |
| عقل می‌خواست کز آن شعله چراغ افروزد | برق غیرت بدرخشید و جهان برهم زد | |
| مدعی خواست که آید به تماشاگه راز | دست غیب آمد و بر سینۀ نامحرم زد | |
| دیگران قرعۀ قسمت همه بر عیش زدند | دل غمدیدۀ ما بود که هم بر غم زد | |
| حافظ آن روز طرب‌نامۀ عشق تو نوشت | که قلم بر سر اسباب دل خرم زد |