ای خفته شب تیره هنگام دعا آمد: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = ای خفته شب تیره هنگام دعا آمد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = مولوی | قالب = غزل | وزن = مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن | موضوع = توحیدی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۵بیت | منبع = }} ''...» ایجاد کرد) |
(←منابع) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[رده:اشعار توحیدی]] | [[رده:اشعار توحیدی]] | ||
[[رده:شعرهای کهن]] | [[رده:شعرهای کهن]] | ||
[[رده:شعر در قالب غزل]] |
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۴
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | مولوی |
قالب | غزل |
وزن | مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن |
موضوع | توحیدی |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۵بیت |
ای خفته شب تیره هنگام دعا آمد از اشعار توحیدی مناجاتی عالم شاعر مولوی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و فضای شعری عرفانی، معنوی در پنج بیت سروده شده است.
متن شعر
ای خفته شب تیره هنگام دعا آمد | وی نفس جفا پیشه هنگام وفا آمد | |
بنگر به سوی روزن بگشای درِ توبه | پرداخته کن خانه، هین نوبت ما آمد | |
از جرم و جفاجویی چون دست نمیشویی؟ | بر روی بزن آبی میقات صلا آمد | |
زین قبله به یاد آری چون رو به لحد آری | سودت نکند حسرت آنگه که قضا آمد | |
زین قبله بجو نوری تا شمع لحد باشد | آن نور شود گلشن چون نور خدا آمد |