از همه سوی جهان جلوه او میبینم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
'''از همه سوی جهان جلوۀ او میبینم''' از اشعار توحیدی مناجاتی [[سید محمدحسین بهجت تبریزی]] متخلص به شهریار است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن | '''از همه سوی جهان جلوۀ او میبینم''' از اشعار توحیدی مناجاتی [[سید محمدحسین بهجت تبریزی]] متخلص به شهریار است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در ۹ بیت سروده شده است. | ||
== متن شعر == | == متن شعر == | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
[[رده:اشعار توحیدی]] | [[رده:اشعار توحیدی]] | ||
[[رده:شعرهای کهن]] | [[رده:شعرهای کهن]] | ||
[[رده:شعر در قالب غزل]] |
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۳
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | سیدمحمدحسین شهریار |
قالب | غزل |
وزن | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن |
موضوع | عرفانی |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۹بیت |
از همه سوی جهان جلوۀ او میبینم از اشعار توحیدی مناجاتی سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در ۹ بیت سروده شده است.
متن شعر
از همه سوی جهان جلوۀ او میبینم | جلوۀ اوست جهان کز همه سو میبینم | |
چشم از او، جلوه از او ما چه حریفیم ای دل | چهرۀ اوست که با دیدۀ او میبینم | |
تا که در دیدۀ من کون و مکان آینه گشت | هم در آن آینه، آن آینهرو میبینم | |
او صفیری که ز خاموشی شب میشنوم | وآن هیاهو، که سحر بر سر کو میبینم | |
چون به نوروز کُند پیرهن از سبزه و گل | آن نگارین، همه رنگ و همه بو میبینم | |
تا یکی قطره چشیدم منَش از چشمۀ قاف | کوه در چشمه و دریا به سبو میبینم | |
در نمازند درختان و گل از باد وزان | خَم به سرچشمه و در کار وضو میبینم | |
ذره، خشتی که فراداشته کیهان عظیم | باز کیهان به دل ذره فرو میبینم | |
آسمان راز به من گفت و به کس باز نگفت | شهریار اینهمه زآن رازِ مگو میبینم |