آن گوشوار عرش که گردون جوهری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =آن گوشوار عرش که گردون جوهری | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =خواجوی کرمانی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۷بیت | منبع = }} '''آن گوشوار عر...» ایجاد کرد)
 
خط ۳۵: خط ۳۵:
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ ‏۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۶

آن گوشوار عرش که گردون جوهری
اطلاعات شعر
نام شاعرخواجوی کرمانی
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۷بیت


آن گوشوار عرش که گردون جوهری مطلع شعری از سروده های شاعر قدیمی، خواجوی کرمانی درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب غزل در هفت بیت سروده شده است.

متن شعر

آن گوشوار عرش که گردون جوهریبا دامنی پر از گهرش بود مشتری
درویش ملک بخش و جهاندار خرقه پوشخسرو نشان صوفی و سلطان حیدری
در صورتش معین و در سیرتش مبینانوار ایزدی و صفات پیمبری
در بحر شرع لولوی شهوار و همچو بحردر خویش غرقه گشته، ز پاکیزه گوهری
اقرار کرد حر یزیدش، به بندگیخط بازداده روح امینش به چاکری
لب خشک و دیده تر شده از تشنگی هلاکوانگه طفیل خاک درش خشکی و تری
از کربلا بدو، همه کرب و بلا رسیدآری همین نتیجه دهد ملک پروری

پانویس

منابع