دیر آمدم دیر آمدم در داشت می‌سوخت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =دیر آمدم دیر آمدم در داشت می‌سوخت | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =حسن بیاتانی | قالب = غزل | وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع | موضوع =حضرت فاطمه(س) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۷

دیر آمدم دیر آمدم در داشت می‌سوخت
اطلاعات شعر
نام شاعرحسن بیاتانی
قالبغزل
وزنمستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
موضوعحضرت فاطمه(س)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۲بیت


دیر آمدم دیر آمدم در داشت می‌سوخت مطلع شعری از شاعر معاصر حسن بیاتانی است. این شعر در قالب غزل در دوازده بیت درباره حضرت فاطمه(س) با وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع سروده شده و مناسب ایام فاطمیه است. این شعر در گونه مرثیه است.

متن شعر

دیر آمدم دیر آمدم در داشت می‌سوختهیأت میان «وای مادر» داشت می‌سوخت
دیوار دم می‌داد؛ در بر سینه می‌زدمحراب می‌نالید منبر داشت می‌سوخت
جانکاه قرآنی که زیر دست و پا بودجانکاه‌تر آیات کوثر داشت می‌سوخت
آتش قیامت کرد؛ هیأت کربلا شدباغ خدا یک بار دیگر داشت می‌سوخت
یاد حسین افتادم آن شب آب می‌خواستناصر که آب آورد، سنگر داشت می‌سوخت
آمد صدای سوووت؛ آب از دستش افتادعباس زخمی بود، اصغر داشت می‌سوخت
سربند یازهرای محسن غرق خون بودسجاد، از سجده که سر برداشت، می‌سوخت
باید به یاران شهیدم می‌رسیدمخط زیر آتش بود؛ معبر داشت می‌سوخت
برگشتم و دیدم میان روضه غوغاستدر عشق، سر تا پای اکبر داشت می‌سوخت
دیدم که زخم و تشنگی این‌جا حقیرندگودال، گل می‌داد؛ خنجر داشت می‌سوخت
شب بود؛ بعد از شام برگشتم به خانهدیدم که بعد از قرن‌ها در داشت می‌سوخت
ما عشق را پشت در این خانه دیدیمزهرا در آتش بود؛ حیدر داشت می‌سوخت

برچسب

این شعر در تاریخ ۹۵/۱۲/۵ در دیدار شاعران آیینی با رهبر انقلاب توسط بیاتانی خوانده شده است.


پانویس

منابع