کاربر:Eskandari: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←معرفی) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
«ای سمت خود کشانده خواص و عوام را» در هشت [[بیت]] در قالب [[غزل]] محمدحسین ملکیان سروده است. موضوع این شعر درباره [[زیارت اربعین]] امام حسین(ع)در [[وزن]] مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است. | |||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۸
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | ای سمت خود کشانده خواص و عوام را |
| نام شاعر | محمدحسین ملکیان |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| مناسبت | اربعین |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸ بیت |
| منبع | فلیرحل معنا |
ای سمت خود کشانده خواص و عوام را غزل شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع محمدحسین ملکیان شاعرآیینی معاصر ایران است.
معرفی
«ای سمت خود کشانده خواص و عوام را» در هشت بیت در قالب غزل محمدحسین ملکیان سروده است. موضوع این شعر درباره زیارت اربعین امام حسین(ع)در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.
متن شعر
| ای سمت خود کشانده خواص و عوام را | دریاب این سپاه پیاده نظام را | |
| هر کس سلام داد تو را در سفر، گرفت | در موکب نخست، جواب سلام را | |
| از دست خادمان تو نوشید هر که چای | یکجا چشید لذت شُرب مدام را | |
| گفتم که «السلامُ عَلی مَن بَکَتهُ…» برد | اشک علی‌الدوام ، قوام کلام را | |
| «ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش» | ما قابلیم نوکری این امام را | |
| پای پیاده آمدم و روی من سیاه | پای برهنه نیستم این چند گام را | |
| با دست خالی آمدم و روی من سیاه! | چیزی نبود قابل عرض این مقام را | |
| مصراع آخر است، رسیدیم کربلا | باید چه کرد این همه حُسن ختام را |
پانویس
فلیرحل معنا