شاعر آیینی:جوادمحقق: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =جواد محقق | تصویر = اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | سرشناسی = | نام اصلی = | زمینه فعالیت = شعر آیینی | ملیت = ایرانی | تاریخ تولد =۱۳۳ش | محل ت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
جواد محقق سال ۱۳۳۳ در همدان به دنیا آمد. وی سالها در مدارس داخل و خارج از کشور تدریس کرد و با کسب تجربه در عرصۀ معلمی و فعالیتهای فرهنگی و مطبوعاتی، به سردبیری ماهنامهٔ «رشد معلم» انتخاب شد و طی ۱۳ سال، ۱۱۰ شماره از آن را منتشر کرد. او بعدها سردبیری ماهنامهها و فصلنامههای دیگری را نیز برعهده گرفت. تلاش محقق بهعنوان یک [[شاعر]]، نویسنده و روزنامهنگار در خلق آثار فرهنگی برای قشر کودک و نوجوان ستودنی است. وی دبیرعلمی جشنوارههای شعر، داستان، مطبوعات و نائبرئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و [[انجمن قلم ایران]] بوده است. از محقق بیش از ۴۰ عنوان کتاب به چاپ رسیده است که «بیداری کلمات»، «پشت پلک پنجره»، «هم سرو هم صنوبر» و «تو را دوست دارم» بخشی از آنها است. | |||
===نمونه شعر=== | ===نمونه شعر=== |
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۳
پرونده:اندازه تصویر = | |
اطلاعات | |
---|---|
زمینه فعالیت | شعر آیینی |
ملیت | ایرانی |
محل زندگی | تهران |
سبک نوشتاری | غزل |
کتابها | «بیداری کلمات»، «پشت پلک پنجره»، «هم سرو هم صنوبر» و «تو را دوست دارم» |
جواد محقق از شاعران آیینی معاصر ایران است. او متولد شهر همدان است.
معرفی
جواد محقق سال ۱۳۳۳ در همدان به دنیا آمد. وی سالها در مدارس داخل و خارج از کشور تدریس کرد و با کسب تجربه در عرصۀ معلمی و فعالیتهای فرهنگی و مطبوعاتی، به سردبیری ماهنامهٔ «رشد معلم» انتخاب شد و طی ۱۳ سال، ۱۱۰ شماره از آن را منتشر کرد. او بعدها سردبیری ماهنامهها و فصلنامههای دیگری را نیز برعهده گرفت. تلاش محقق بهعنوان یک شاعر، نویسنده و روزنامهنگار در خلق آثار فرهنگی برای قشر کودک و نوجوان ستودنی است. وی دبیرعلمی جشنوارههای شعر، داستان، مطبوعات و نائبرئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و انجمن قلم ایران بوده است. از محقق بیش از ۴۰ عنوان کتاب به چاپ رسیده است که «بیداری کلمات»، «پشت پلک پنجره»، «هم سرو هم صنوبر» و «تو را دوست دارم» بخشی از آنها است.
نمونه شعر
غزلی حماسه گونه از وی:
اگرچه داد به راهِ خدای خود سر را | شکست حنجر او خنجر ستمگر را |