از بهترین سلاله آدم تویی بهین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع= از بهترین سلاله عالم توئی بهین | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = ملاهادی سبزواری | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب =غزل | |قالب = غزل | ||
| وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | ||
| موضوع = | |موضوع = حضرت محمد(ص) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|از بهترین سلالهٔ [[آدم]] توئی بهین|بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین}} | |||
{{ب|در خاتم رسالتی ای ختم انبیا|همچو نگین به خاتم و چون نقش در نگین}} | |||
{{ب|تو بَدرِ ازهری و همه [[انبیا]] سُها|تو مهر انوری و نجومند مُرسَلین}} | |||
{{ب|بحر است علم و طفل دبستانت ار بود|آن بحر بیکران و پر از لؤلؤ ثمین}} | |||
{{ب|پیشت خرد زدانش اگر دم زند چنانست|کاید مگس به عرصهٔ عَنقا کند طنین}} | |||
{{ب|اندر بیان بدیع معانیّ حکمتت|چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین}} | |||
از بهترین سلالهٔ [[آدم]] توئی بهین | {{ب|از شوق ذِروهٔ تو فلاطونِ فیلسوف|مست و خراب بوده و چون باده خُم نشین}} | ||
{{ب|اسرار در جمال و جلال تو فانی است|صل علیک ثم علی آل اجمعین}} {{پایان شعر}} | |||
بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین | |||
در خاتم رسالتی ای ختم انبیا | |||
همچو نگین به خاتم و چون نقش در نگین | |||
تو بَدرِ ازهری و همه [[انبیا]] سُها | |||
تو مهر انوری و نجومند مُرسَلین | |||
بحر است علم و طفل دبستانت ار بود | |||
آن بحر بیکران و پر از لؤلؤ ثمین | |||
پیشت خرد زدانش اگر دم زند چنانست | |||
کاید مگس به عرصهٔ عَنقا کند طنین | |||
اندر بیان بدیع معانیّ حکمتت | |||
چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین | |||
از شوق ذِروهٔ تو فلاطونِ فیلسوف | |||
مست و خراب بوده و چون باده خُم نشین | |||
اسرار در جمال و جلال تو فانی است | |||
صل علیک ثم علی آل اجمعین | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰
| از بهترین سلالهٔ آدم توئی بهین | بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین | |
| در خاتم رسالتی ای ختم انبیا | همچو نگین به خاتم و چون نقش در نگین | |
| تو بَدرِ ازهری و همه انبیا سُها | تو مهر انوری و نجومند مُرسَلین | |
| بحر است علم و طفل دبستانت ار بود | آن بحر بیکران و پر از لؤلؤ ثمین | |
| پیشت خرد زدانش اگر دم زند چنانست | کاید مگس به عرصهٔ عَنقا کند طنین | |
| اندر بیان بدیع معانیّ حکمتت | چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین | |
| از شوق ذِروهٔ تو فلاطونِ فیلسوف | مست و خراب بوده و چون باده خُم نشین | |
| اسرار در جمال و جلال تو فانی است | صل علیک ثم علی آل اجمعین |