از خویش برآورد تمنای تو ما را: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =از خویش برآورد تمنای تو ما را | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = صائب تبریزی | قالب = غزل | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن | موضوع = انتظار | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۵بیت | منبع = }...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =از خویش برآورد تمنای تو ما را
  | مطلع=از خویش برآورد تمنای تو ما را
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = صائب تبریزی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر = صائب تبریزی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  |قالب = غزل
  | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
  |وزن = مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
  | موضوع = انتظار
  |موضوع = انتظار امام مهدی(ع)
  | مناسبت =
| قبلی =
  | زمان سرایش =  
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۵بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''از خویش برآورد تمنای تو ما را''' از اشعار انتظار گونه شاعر قدیمی [[صائب تبریزی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن و فضای شعری عرفانی، معنوی در پنج بیت سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|از خویش برآورد تمنای تو ما را|سر داد به فردوس تماشای تو ما را}}
{{ب|از خویش برآورد تمنای تو ما را|سر داد به فردوس تماشای تو ما را}}
خط ۲۵: خط ۲۲:
{{ب|امروز ز رخسارۀ خود پرده برانداز|تا نقد شود جنت فردای تو ما را}}
{{ب|امروز ز رخسارۀ خود پرده برانداز|تا نقد شود جنت فردای تو ما را}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:اشعار انتظار]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۹

از خویش برآورد تمنای تو ما را از
صائب تبریزی



در قالب غزل

با وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن

موضوع: انتظار امام مهدی(ع)
از خویش برآورد تمنای تو ما راسر داد به فردوس تماشای تو ما را
خوش‌تر ز تماشای خیابان بهشت استهر جلوه‌ای از قامت رعنای تو ما را
چون سایه که سر در قدم سرو گذاردمحو است سراپا به سراپای تو ما را
چون صبح برانگیخت به یک خندۀ پنهاناز خواب عدم، لعل شکرخای تو ما را
امروز ز رخسارۀ خود پرده براندازتا نقد شود جنت فردای تو ما را