شاعر آیینی:سید محمد شیرازی (رضوانی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (E Amini صفحهٔ سید محمد شیرازی (رضوانی) را به شاعر آیینی:سید محمد شیرازی (رضوانی) منتقل کرد) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر | |||
| نام = سیدمحمد شیرازی | |||
| تصویر = سید فصیح الزمان شیرازی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام شاعر = سیدمحمد شیرازی | |||
| توضیح تصویر | | لقب = سلطان الواعظین | ||
| سرشناسی | | مشهور = فصیح الزمان شیرازی | ||
| نام | | فرزندان = | ||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| تخلص = رضوانی | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| محل تولد = فسا | |||
| تاریخ تولد = ۱۲۴۰ش | |||
| محل زندگی = تهران | |||
| مرگ = | |||
| آرامگاه = ابن بابویه | |||
| کتاب = | |||
| سبک شعری = | |||
| نام دیوان = | |||
| رشته تحصیلی = | |||
| وب‌گاه = | |||
|لقب | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
|تخلص | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| وب‌گاه | |||
}} | }} | ||
''' | '''سیدمحمد شیرازی''' (۱۲۴۰ - ۱۳۲۴ش) ملقب به فصیح‌الزمان و متخلص به رضوانی از شاعران اواخر دوره قاجار و بعد از آن بود. ناصر الدین شاه به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین شاه «سلطان الواعظین» لقب داده است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد. از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. [[غزل]] شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار: | سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد. | ||
==شعر== | |||
از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. [[غزل]] شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی|چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی}} | {{ب|همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی|چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۳
 | |
| اطلاعات شاعر | |
|---|---|
| نام شاعر | سیدمحمد شیرازی |
| لقب | سلطان الواعظین |
| مشهور | فصیح الزمان شیرازی |
| تخلص | رضوانی |
| محل تولد | فسا |
| تاریخ تولد | ۱۲۴۰ش |
| محل زندگی | تهران |
| آرامگاه | ابن بابویه |
سیدمحمد شیرازی (۱۲۴۰ - ۱۳۲۴ش) ملقب به فصیح‌الزمان و متخلص به رضوانی از شاعران اواخر دوره قاجار و بعد از آن بود. ناصر الدین شاه به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین شاه «سلطان الواعظین» لقب داده است.
معرفی
سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار ناصرالدین شاه راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد.
شعر
از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. غزل شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار:
| همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی | چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی |