یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =ز گلزار حسین | نام شاعر =طوطی همدانی | قالب =غزل | وزن = | موضوع =حضرت علی اکبر(ع) | مناسبت =عاشورا | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۷...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود
  | مطلع=یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = طوطی همدانی
  | نام شعر =ز گلزار حسین
  | مصحح =  
  | نام شاعر =طوطی همدانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =  
  |قالب =
  | موضوع =حضرت علی اکبر(ع)
  |وزن =  
  | مناسبت =عاشورا
  |موضوع = علی اکبر(ع)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود''' غزل شعری از  '''[[طوطی همدانی]]''' درباره [[حضرت علی اکبر(ع)]] است.
==معرفی==
{{همچنین ببینید|طوطی همدانی}}
«'''یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود'''» اثر شعری از طوطی همدانی است. این شعر در قالب '''غزل''' و در گونه '''مرثیه''' با وزن '''فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن''' است. این شعر در '''هفت بیت''' درباره حضرت علی اکبر(ع) سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود|از بهر جانبازی حق اکبر بمیدان میرود}}
{{ب|یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود|از بهر جانبازی حق اکبر بمیدان میرود}}
خط ۳۱: خط ۲۵:
{{ب|طوطی بکن ورد زبان بر عارفان حق بخوان|یک گل زگلزار حسین در بزم جانان میرود}}
{{ب|طوطی بکن ورد زبان بر عارفان حق بخوان|یک گل زگلزار حسین در بزم جانان میرود}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعرهای عاشورایی]]
[[رده:شعرهای درباره حضرت علی اکبر]]
[[رده:شعرهای طوطی همدانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۱

یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میرود از
طوطی همدانی

موضوع: علی اکبر(ع)
یک گل ز گلزار حسین در بزم جانان میروداز بهر جانبازی حق اکبر بمیدان میرود
چون دید بابش بی معین گردیده در آن سرزمینبهر قتال مشرکین با لعل عطشان میرد
آن سر و قد نوجوان چون شد بسوی دشمنانبابش بدنبالش روان با چشم گریان میرود
جان پدر بود آن پسر با چهره همچون قمرگوئی که در چشم پدر آن جسم چون جان میرود
آن اکبر فرخنده خو، آن گلعذار مشگبوبر عزم هیجا با عدو چون شیر غرّان میرود
از قبّه کرب و بلا ار آن بود عرش خدافریاد آل مصطفی تا عرش رحمان میرود
طوطی بکن ورد زبان بر عارفان حق بخوانیک گل زگلزار حسین در بزم جانان میرود