دخترفکر بکر من غنچه لب چو واکند: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =دختر فکر بکر من غنچه لب چو وا کند
  | مطلع=دختر فکر بکر من غنچه لب چو وا کند
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = غرو ی اصفهانی
  | نام شعر =دختر فکر بکر من
  | مصحح =  
  | نام شاعر =غروی اصفهانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =قصیده
  |قالب = قصیده
  | وزن = مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن
  |وزن = مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن
  | موضوع = حضرت فاطمه زهرا(س)
  |موضوع = حضرت زهرا(س)
  | مناسبت = مدح
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۲۸بیت
  | سال میلادی =
  | منبع = دیوان کمپانی
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
 
{{شعر}}
 
{{ب|دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند|از نمکین کلام خود حق نمک ادا کند}}
 
{{ب|طوطی طبع شوخ من گر که شکرشکن شود|کام زمانه را پر از شکر جانفزا کند}}
{{شعر}}{{ب|دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چه وا کند|
{{ب|بلبل نطق من ز یک نغمۀ عاشقانه ای|گلشن دهر را پر از زمزمه و نوا کند}}
 
{{ب|خامۀ مشکسای من گر بنگارد این رقم|صفحۀ روزگار را مملکت ختا کند}}
از نمکین کلام خود حق نمک ادا کند}}
{{ب|مطرب اگر بدین نمط ساز طرب کند گهی|دائرۀ وجود را جنت دلگشا کند}}
 
{{ب|منطق من هماره بندد چه نطاق نطق را|منطقۀ حروف را منطقه السما کند}}
{{ب|طوطی طبع شوخ من گر که شکرشکن شود|
{{ب|شمع فلک بسوزد از آتش غیرت و حسد|شاهد معنی من ار جلوۀ دلبربا کند}}
 
{{ب|نظم برد بدین نَسَق از دم عیسوی سَبَق|خاصه دمی که از مسیحا نفسی ثنا کند}}
کام زمانه را پر از شکر جانفزا کند}}
{{ب|وهم به اوج قدس ناموس اله کی رسد؟|فهمِ که، نعت بانوی خلوت کبریا کند؟}}
 
{{ب|ناطقۀ مرا مگر روح قدس کند مدد|تا که ثنای حضرت سیدۀ نساء کند}}
{{ب|بلبل نطق من ز یک نغمۀ عاشقانه ای|
{{ب|فیض نخست و خاتمه نور جمال فاطمه|چشم دل از نظاره در مبدء و منتهی کند}}
 
{{ب|صورت شاهد ازل معنی حُسنِ لم یَزَلْ|وهم چگونه وصف آئینۀ حق نما کند}}
گلشن دهر را پر از زمزمه و نوا کند}}
{{ب|مطلع نور ایزدی مبدء فیض سرمدی|جلوۀ او حکایت از [[خاتم انبیا]] کند}}
 
{{ب|[[بسملۀ]] صحیفۀ فضل و کمال معرفت|بلکه گهی تجلی از نقطۀ تحت «با» کند}}
{{ب|خامۀ مشکسای من گر بنگارد این رقم|
{{ب|دائرۀ شهود را نقطۀ ملتقی بود|بلکه سزد که دعوی لو کشف الغطا کند}}
 
{{ب|حامل سر مستسر حافظ غیب مستتر|دانش او احاطه بر دانش ماسوی کند}}
صفحۀ روزگار را مملکت ختا کند}}
{{ب|ین معارف و حکم بحر مکارم و کرم|گاه سخا محیط را قطرۀ بی بها کند}}
 
{{ب|لیله قدر اولیاء، نور نهار اصفیا|صبح جمال او طلوع از افق علا کند}}
{{ب|مطرب اگر بدین نمط ساز طرب کند گهی|
{{ب|بضعۀ سید بشر ام ائمۀ غُرر|کیست جز او که همسری با شه لافتیٰ کند؟}}
 
{{ب|وحی نبوتش نسب، جود و فتوتش حسب|قصه ای از مروتش سورۀ [[«هل اتی»]] کند}}
دائرۀ وجود را جنت دلگشا کند}}
{{ب|دامن کبریای او دست رس خیال نی|پایۀ قدر او بسی پایه به زیر پا کند}}
 
{{ب|[[لوح قدر]] به دست او کِلک [[قضا]] به شَستِ او|تا که مشیت الهیه چه اقتضا کند}}
{{ب|منطق من هماره بندد چه نطاق نطق را|
{{ب|در جبروت حکمران، در ملکوت قهرمان|در نشأت کن فکان حکم بما تشا کند}}
 
{{ب|عصمت او حجاب او عفت او نقاب او|سرِّ قدم حدیث از آن سترو از آن حیا کند}}
منطقۀ حروف را منطقه السما کند}}
{{ب|نفخۀ قدس بوی او جذبۀ انس خوی او|منطق او خبر ز «لا ینطق عن هوی» کند}}
 
{{ب|قبلۀ خلق روی او، کعبۀ عشق کوی او|چشم امید سوی او تا به که اعتنا کند}}
{{ب|شمع فلک بسوزد از آتش غیرت و حسد|
{{ب|بهر کنیزیش بود زهره کمینه مشتری|چشمۀ خور شود اگر چشم سوی سُها کند}}
 
{{ب|مفتقرا متاب رو از در او به هیچ سو|زانکه مس وجود را [[فضۀ]] او طلا کند}}{{پایان شعر}}
شاهد معنی من ار جلوۀ دلبربا کند}}
 
{{ب|نظم برد بدین نَسَق از دم عیسوی سَبَق|
 
خاصه دمی که از مسیحا نفسی ثنا کند}}
 
{{ب|وهم به اوج قدس ناموس اله کی رسد؟|
 
فهمِ که، نعت بانوی خلوت کبریا کند؟}}
 
{{ب|ناطقۀ مرا مگر روح قدس کند مدد|
 
تا که ثنای حضرت سیدۀ نساء کند}}
 
{{ب|فیض نخست و خاتمه نور جمال فاطمه|
 
چشم دل از نظاره در مبدء و منتهی کند}}
 
{{ب|صورت شاهد ازل معنی حُسنِ لم یَزَلْ|
 
وهم چگونه وصف آئینۀ حق نما کند}}
 
{{ب|مطلع نور ایزدی مبدء فیض سرمدی|
 
جلوۀ او حکایت از [[خاتم انبیا]] کند}}
 
{{ب|[[بسملۀ]] صحیفۀ فضل و کمال معرفت|
 
بلکه گهی تجلی از نقطۀ تحت «با» کند}}
 
{{ب|دائرۀ شهود را نقطۀ ملتقی بود|
 
بلکه سزد که دعوی لو کشف الغطا کند}}
 
{{ب|حامل سر مستسر حافظ غیب مستتر|
 
دانش او احاطه بر دانش ماسوی کند}}
 
{{ب|ین معارف و حکم بحر مکارم و کرم|
 
گاه سخا محیط را قطرۀ بی بها کند}}
 
{{ب|لیله قدر اولیاء، نور نهار اصفیا|
 
صبح جمال او طلوع از افق علا کند}}
 
{{ب|بضعۀ سید بشر ام ائمۀ غُرر|
 
کیست جز او که همسری با شه لافتیٰ کند؟}}
 
{{ب|وحی نبوتش نسب، جود و فتوتش حسب|
 
قصه ای از مروتش سورۀ [[«هل اتی»]] کند}}
 
{{ب|دامن کبریای او دست رس خیال نی|
 
پایۀ قدر او بسی پایه به زیر پا کند}}
 
{{ب|[[لوح قدر]] به دست او کِلک [[قضا]] به شَستِ او|
 
تا که مشیت الهیه چه اقتضا کند}}
 
{{ب|در جبروت حکمران، در ملکوت قهرمان|
 
در نشأت کن فکان حکم بما تشا کند}}
 
{{ب|عصمت او حجاب او عفت او نقاب او|
 
سرِّ قدم حدیث از آن سترو از آن حیا کند}}
 
{{ب|نفخۀ قدس بوی او جذبۀ انس خوی او|
 
منطق او خبر ز «لا ینطق عن هوی» کند}}
 
{{ب|قبلۀ خلق روی او، کعبۀ عشق کوی او|
 
چشم امید سوی او تا به که اعتنا کند}}
 
{{ب|بهر کنیزیش بود زهره کمینه مشتری|
 
چشمۀ خور شود اگر چشم سوی سُها کند}}
 
{{ب|مفتقرا متاب رو از در او به هیچ سو|
 
زانکه مس وجود را [[فضۀ]] او طلا کند}}{{پایان شعر}}<ref>https://ganjoor.net/moftagher/divan/madayeh/b3/sh2</ref>
 
 
==پانویس==
۵۱۱

ویرایش