دل سراپردۀ محبت اوست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =دل سراپردۀ محبت اوست | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = حافظ شیرازی | قالب = غزل | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۰بیت | منبع = }} '''دل سراپرد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =دل سراپردۀ محبت اوست
  | مطلع=دل سراپردۀ محبت اوست
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = حافظ شیرازی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر = حافظ شیرازی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  |قالب =غزل
  | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن
  |وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن
  | موضوع = عرفانی
  |موضوع = عرفانی
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۱۰بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''دل سراپردۀ محبت اوست''' از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر قدیمی [[حافظ شیرازی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در ده سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|دل سراپردۀ محبت اوست|دیده آیینه‌دار طلعت اوست}}
{{ب|دل سراپردۀ محبت اوست|دیده آیینه‌دار طلعت اوست}}
خط ۳۰: خط ۲۸:
{{ب|فقر ظاهر مبین که حافظ را|سینه گنجینۀ محبت اوست}}
{{ب|فقر ظاهر مبین که حافظ را|سینه گنجینۀ محبت اوست}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:اشعار مناجات]]
[[رده:اشعار توحیدی]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۹

دل سراپردۀ محبت اوست از
حافظ شیرازی



در قالب غزل

با وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: عرفانی


دل سراپردۀ محبت اوستدیده آیینه‌دار طلعت اوست
تو و طوبی و ما و قامت یارفکر هر کس به قدر همت اوست
گر من آلوده دامنم چه عجبهمه عالم گواه عصمت اوست
من که باشم در آن حرم که صباپرده‌دار حریم حرمت اوست
بی خیالش مباد منظر چشمزآن که این گوشه جای خلوت اوست
هر گل نو که شد چمن آرایزَاثر رنگ و بوی صحبت اوست
دور مجنون گذشت و نوبت ماستهر کسی پنج روز نوبت اوست
ملکت عاشقی و گنج طربهر چه دارم ز یمن همت اوست
من و دل گر فدا شدیم چه باکغرض اندر میان سلامت اوست
فقر ظاهر مبین که حافظ راسینه گنجینۀ محبت اوست