دل و جانم فدای حضرت دوست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =دل و جانم فدای حضرت دوست | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =ملاهادی سبزواری | قالب = غزل | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۹بیت | منبع = }} '''دل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =دل و جانم فدای حضرت دوست
  | مطلع=دل و جانم فدای حضرت دوست
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = ملاهادی سبزواری
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر =ملاهادی سبزواری
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  |قالب =غزل
  | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن  
  |وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن  
  | موضوع = عرفانی
  |موضوع = عرفانی
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۹بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''دل و جانم فدای حضرت دوست''' از اشعار عالم شاعر [[ملاهادی سبزواری]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و با موضوع عرفانی در نه بیت سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|دل و جانم فدای حضرت دوست|نی، فدای گدای حضرت دوست}}
{{ب|دل و جانم فدای حضرت دوست|نی، فدای گدای حضرت دوست}}
خط ۲۹: خط ۲۷:
{{ب|گاه جامم به لب گهی جانم|تا چه باشد رضای حضرت دوست}}
{{ب|گاه جامم به لب گهی جانم|تا چه باشد رضای حضرت دوست}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:شعر با موضوع عرفانی]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۳

دل و جانم فدای حضرت دوست از
ملاهادی سبزواری



در قالب غزل

با وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: عرفانی


دل و جانم فدای حضرت دوستنی، فدای گدای حضرت دوست
هر دمی صد جهان ز جان خواهمتا فشانم به پای حضرت دوست
هست پاداش نیستی، هستینیست شو در هوای حضرت دوست
گر فنا شد وجود ما گو شوباد دائم بقای حضرت دوست
از دل و دین و هست و نیست برَستهرکه شد مبتلای حضرت دوست
هر که را کُشت، خون‌بهایش شدای فدای بهای حضرت دوست
خلد و کوثر به جرعه‌ای بفروشدغیر مگزین به جای حضرت دوست
جمله زیر لوای رحمت بینخاصه اهل ولای حضرت دوست
گاه جامم به لب گهی جانمتا چه باشد رضای حضرت دوست