پا گرفته در دلم آتشی پنهان شده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۹

پا گرفته در دلم آتشی پنهان شده از
حسن لطفی

در قالب غزل

با وزن فاعلاتن فاعلن، فاعلاتن فاعلن

موضوع: عبدالله بن الحسن(ع)

پا گرفته در دلم آتشی پنهان شده		بند بندم آتش و سینه آتش‌دان شده
اشک‌هایم می‌چکد بر لبت یعنی که باز		آسمان تشنه‌ام، موسم باران شده
بین این گودال سرخ، در دل این قتلگاه		دیدمت تنهاترین، غرق در طوفان شده
نیزه‌ای خون می‌گریست، پای زخم کاری‌اش		قصد زخمی تازه داشت، دشنه‌ای پنهان شده
صد نیستان ناله را، هر نفس سر می‌دهم		بی سر و سامان توست، آه سرگردان شده

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه اطلاعات شعر
+{{سرصفحه
-  | عنوان = پا گرفته در دلم آتشی پنهان شده
+  | مطلع=پا گرفته در دلم آتشی پنهان شده
-  | تصویر =
+  | نام شعر=
-  | توضیح تصویر =
+ | شاعر = حسن لطفی
-  | نام شعر =
+  | مصحح =
-  | نام شاعر = حسن لطفی
+  | بخشی از دیوان =
+  | بخشی از مجموعه اشعار =
   | قالب = غزل
   | وزن =فاعلاتن فاعلن، فاعلاتن فاعلن
   | موضوع = عبدالله بن الحسن(ع)
-  | مناسبت =مرثیه
+  | قبلی =
-  | زمان سرایش = معاصر
+  | بعدی =
-  | زبان = فارسی
+  | سال خورشیدی =
-  | تعداد ابیات =۵ بیت
+  | سال میلادی =
-  | منبع =
+  | سال قمری =
+ | یادداشت =
 }}
-'''پا گرفته در دلم آتشی پنهان شده''' شعری از [[حسن لطفی]] از شعرای آیینی معاصر است. این شعر مرثیه گونه در قالب غزل در پنج بیت در وزن فاعلاتن فاعلن، فاعلاتن فاعلن با موضوع عبدالله بن الحسن(ع) سروده شده است.
+{{شعر}}
-==متن شعر==
-{{شعر}}
 {{ب|پا گرفته در دلم آتشی پنهان شده|بند بندم آتش و سینه آتش‌دان شده}}
 {{ب|اشک‌هایم می‌چکد بر لبت یعنی که باز|آسمان تشنه‌ام، موسم باران شده}}
 {{ب|بین این گودال سرخ، در دل این قتلگاه|دیدمت تنهاترین، غرق در طوفان شده}}
 {{ب|نیزه‌ای خون می‌گریست، پای زخم کاری‌اش|قصد زخمی تازه داشت، دشنه‌ای پنهان شده}}
-{ب|صد نیستان ناله را، هر نفس سر می‌دهم|بی سر و سامان توست، آه سرگردان شده}}
+{{ب|صد نیستان ناله را، هر نفس سر می‌دهم|بی سر و سامان توست، آه سرگردان شده}}
 {{پایان شعر}}
-==پانویس==
-==منابع==
-[[رده:شعرهای غزل درباره عبدالله بن حسن(ع)]]