وقتی خدا بنای جهان را گذاشته: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =سارا جلوداریان | قالب =غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع =حضرت زهرا(س) | مناسبت =فاطمیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات
  | مطلع=دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات
  | تصویر =  
  | نام شعر =غم بی‌کرانه
  | توضیح تصویر =  
| شاعر =سارا جلوداریان
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =سارا جلوداریان
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | موضوع =حضرت زهرا(س)
  | موضوع =حضرت زهرا(س)
  | مناسبت =فاطمیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۵بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات''' مطلع شعری از [[سارا جلوداریان]] در گونه مصیبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل در پنج بیت با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|وقتی خدا بنای جهان را گذاشته|در روح تو سخاوت دریا گذاشته}}
{{ب|وقتی خدا بنای جهان را گذاشته|در روح تو سخاوت دریا گذاشته}}
{{ب|آن‌قدر سربلند و شریفی که از ازل|در طالع تو، لیلۀ اسرا گذاشته}}
{{ب|آن‌قدر سربلند و شریفی که از ازل|در طالع تو، لیلۀ اسرا گذاشته}}
خط ۲۵: خط ۲۴:
{{ب|خوشبخت، آن زنی‌ست که در طول زندگی|پا جای پای حضرت زهرا گذاشته}}
{{ب|خوشبخت، آن زنی‌ست که در طول زندگی|پا جای پای حضرت زهرا گذاشته}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع حضرت زهرا(س)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۲

دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات غم بی‌کرانه از
سارا جلوداریان



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: حضرت زهرا(س)
وقتی خدا بنای جهان را گذاشتهدر روح تو سخاوت دریا گذاشته
آن‌قدر سربلند و شریفی که از ازلدر طالع تو، لیلۀ اسرا گذاشته
بیهوده نیست این‌که دری از بهشت راتنها برای خاطر تو وا گذاشته
روز نخست، از تو چه پنهان که آفتابردّ تو را در آینه‌ها جا گذاشته
خوشبخت، آن زنی‌ست که در طول زندگیپا جای پای حضرت زهرا گذاشته