کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = حافظ شیرازی | قالب = غزل | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۷بیت | منبع = }}...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
  | مطلع=کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = حافظ شیرازی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر = حافظ شیرازی
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب = غزل
  | قالب = غزل
  | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن
  | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن
  | موضوع = عرفانی
  | موضوع = عرفانی
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد''' از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر ایرانی [[حافظ شیرازی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در هفت سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{ب|کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد|یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد}}
{{ب|کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد|یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد}}
{{ب|از لعلِ تو گر یابم انگشتریِ زنهار|صد مُلکِ سلیمانم در زیرِ نگین باشد}}
{{ب|از لعلِ تو گر یابم انگشتریِ زنهار|صد مُلکِ سلیمانم در زیرِ نگین باشد}}
خط ۲۷: خط ۲۶:
{{ب|آن نیست که حافظ را رندی بِشُد از خاطر|کاین سابقهٔ پیشین تا روزِ پَسین باشد}}
{{ب|آن نیست که حافظ را رندی بِشُد از خاطر|کاین سابقهٔ پیشین تا روزِ پَسین باشد}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:اشعار عرفانی]]
[[رده:اشعار توحیدی]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۳

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد از
حافظ شیرازی



در قالب غزل

با وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: عرفانی
کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشدیک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد
از لعلِ تو گر یابم انگشتریِ زنهارصد مُلکِ سلیمانم در زیرِ نگین باشد
غمناک نباید بود از طعنِ حسود ای دلشاید که چو وابینی خیرِ تو در این باشد
هر کو نَکُنَد فهمی زین کِلکِ خیال انگیزنقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد
جامِ می و خونِ دل هر یک به کسی دادنددر دایرهٔ قسمت اوضاع چنین باشد
در کارِ گلاب و گل حکمِ ازلی این بودکاین شاهدِ بازاری وان پرده نشین باشد
آن نیست که حافظ را رندی بِشُد از خاطرکاین سابقهٔ پیشین تا روزِ پَسین باشد