گل همیشه بهارم، ببین خزان باقی است

گل همیشه بهارم، ببین خزان باقی است		خراش صاعقه بر چهر آسمان باقی است
حدیث سیلی توفان به چهره گل سرخ		هنوز بر دهن یاس و ارغوان باقی است
ز ابر فتنه تگرگی که ریخت بر سرما		هزار غنچه پرپر به بوستان باقی است
نشان مرگ و بلا بود در کویر سکوت		غریو رعد که در گوش هر کران باقی است
شکست کشتی امن از شقاوت توفان		به روی آب فقط دست بادبان باقی است
هزار سال گذشت و ز تازیانه برق		شیار زخم بر اندام ناروان باقی است
پرندگان بهاری ز باغ کوچیدند		به روی شاخه نشانی ز آشیان باقی است
امید رویش گل را خزان ربود ز باغ		امید رجعت سرسبز باغبان باقی است
گل همیشه بهارم غدیر آمده است		شراب کهنه ما در خم جهان باقی است
خدای گفت که «اکملتُ دینَکُمْ» آنک		نوای گرم نبی در رگ زمان باقی است
قسم به خون گل سرخ در بهار و خزان		ولایت علی و آل، جاودان باقی است
گل همیشه بهارم بیا که آیه عشق		به نام پاک تو در ذهن مردمان باقی است