گر نگاهی به ما کند زهرا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =سرمایه محبت زهراست دین من | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =اشکی بود مرا که به دنیا نمی‌دهم | نام شاعر =سیدرضا مؤید | قالب =غزل | وزن =فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =حضرت زهرا(س) | مناسبت =فاطمیه | زمان سرایش = معاصر | زبا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =سرمایه محبت زهراست دین من
  | مطلع=سرمایه محبت زهراست دین من
| تصویر =
| توضیح تصویر =
  | نام شعر =اشکی بود مرا که به دنیا نمی‌دهم
  | نام شعر =اشکی بود مرا که به دنیا نمی‌دهم
  | نام شاعر =سیدرضا مؤید
  | شاعر =سیدرضا مؤید
| مصحح =
| بخشی از دیوان =
| بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن =فاعلاتن مفاعلن فعلن
  | وزن =فاعلاتن مفاعلن فعلن
  | موضوع =حضرت زهرا(س)
  | موضوع =حضرت زهرا(س)
  | مناسبت =فاطمیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۱۳بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''كس نداند مقام زهرا را''' مطلع شعری از [[سیدرضا مؤید]] در گونه منقبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل درسیزده بیت با وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|گر نگاهی به ما كند زهرا|دردها را دوا كند زهرا}}
{{ب|گر نگاهی به ما كند زهرا|دردها را دوا كند زهرا}}
{{ب|بر دل و جان ما صفا بخشد|گر نگاهی به ما كند زهرا}}
{{ب|بر دل و جان ما صفا بخشد|گر نگاهی به ما كند زهرا}}
خط ۳۳: خط ۳۲:
{{ب|چه شود گر که بر مؤید هم|نظری از وفا کند زهرا}}
{{ب|چه شود گر که بر مؤید هم|نظری از وفا کند زهرا}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع حضرت زهرا(س)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۶

سرمایه محبت زهراست دین من اشکی بود مرا که به دنیا نمی‌دهم از
سیدرضا مؤید



در قالب غزل

با وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: حضرت زهرا(س)
گر نگاهی به ما كند زهرادردها را دوا كند زهرا
بر دل و جان ما صفا بخشدگر نگاهی به ما كند زهرا
كم مخواه از عطای بسیارشكآنچه خواهی، عطا كند زهرا
بضعۀ مصطفی بُوَد زآن‌روجلوه چون مصطفی كند زهرا
خانۀ وحی را، ز رخسارش،رشكِ غار حَرا كند زهرا
نه عجب گر به شأن او گویند،خاك را كیمیا كند زهرا
این مقام كنیز او باشدتا دگر خود، چه‌ها كند زهرا
چهره پوشد ز مرد نابیناتا بدین حد، حیا كند زهرا
در طرفداری از خدا و رسولبه علی اقتدا كند زهرا
روز محشر -كه از شفاعت خویشحشر دیگر به پا كند زهرا
همچو مرغی كه دانه بر چینددوستان را جدا كند زهرا
چه شود گر زِ رحمت بسیارحاجت ما روا كند زهرا
چه شود گر که بر مؤید همنظری از وفا کند زهرا